Bu sezon da böyle geçti. Peki seneye ne olacak?

Kariyerli bir teknik direktör büyük bir Türk takımının başına geldiğinde camianın aklı selim sesi ilk olarak sabır talep eder. Sabrın sonu Derwall örneğinde olduğu gibi selamete varmıştır, Hiddink örneğinde olduğu gibi pırıltı zerrecikleri belirmediğinden sezonu bile tamamlatmamıştır dünya devine. Şu anda Rijkaard sürecinin karmaşık bir noktasındayız. Bir tarafım son 10 yılda tüm modelleri (tecrübe ve disiplin abidesi Feldkamp, Galatasaray efsanesi Fatih Terim, kendi evladı Bülent Korkmaz, takımda zaman zaman hücum ötesi performanslar yaratan Gerets, Alman ekolü ve gençleri takıma kazandırma potansiyeline sahip Skibbe) denemiş Galatasaray’ın sırf alternatif bir modeli kalmamasından dolayı bile Rijkaard’a sınırsız güvenle devam etmesi gerektiğini söylerken diğer tarafım şunu soruyor: Sezon başında bol pas vasıtası ile top hakimiyeti modelinde ısrarcı olacakmış gibi duran teknik ekip neden daha sonra bu felsefeyi rafa kaldırdı ve seon boyu türlü sistem denemeleri yapıp hiçbirinde dirayet gösteremedi? Camia sabrederse varmak istenen sistem hedefi nedir? Şu anda defanstan topla çıkacak stoper ısrarı dışında başka bir ışık görememek beni önümüzdeki sezon için de karamsarlığa sürüklüyor. Üstelik önümüzdeki sezon için karamsarlığa sürükleyen tek gösterge bu da değil. Bu vesile ile yaklaşımını anlamaya çalıştığımız Rijkaard ve ekibinin takıma bakış tarzından ve eldeki malzemeden yola çıkarak Galatasaray’ın bir ihtiyaç analizini yapacak olursak karamsarlık katsayımız daha da artacaktır. Her pozisyon için analizlerimizi ayrıntılandıracak olursak kalede 2 sene aradan sonra “2 yerli kaleci ile hele bir yola başlayalım ve görelim” anlayışı dönüş yapacak gibi duruyor. Yeni bir Taffarel veya Mondragon bulmak çok da kolay olmadığına göre Ufuk ve Aykuta’a bu güveni duymak akla yakın olan çözüm. Sabri ve Uğur takımda tutulacaksa elde olmayan paradan sağ beke kaynak ayırmak çok da mantıklı değil. Ancak stoperler için varlık içinde yokluk çekileceği aşikar. O kadar stoperin içinde topla oynama mahareti sebebi ile Hakan Balta Neili’in yanına çekildiyse bu mevkiye bu tür bir takviyenin şart olduğu gözüküyor. Ali Turan aranan kan mıdır? Ciddi şüphelerim var. Bir önceki sene iyi bir gelir sağlama potansiyeline sahip Servet mundar edildiği için gelen 1-2 milyona eyvallah denecek gibi duruyor. Gökhan Zan ve Emre Güngör ise yine alternatif olarak bekleyecek gibi duruyor. Hem de Hakan’dan sonra gelen alternatif. Sol bek ise ciddi bir muamma. Caner takımda kalmayacağına göre ciddi bir Hakan Balta alternatifi lazım. Bu da 2. transfer ihtiyacı anlamına geliyor. Geçtiğimiz sezonun başında orta sahanın defansif kısmı için elde bulunan zenginliklerden Linderoth bu sezonu tamamlayamadı ve belli ki Mehmet Topal da önümüzdeki sezona başlayamayacak. Her sene uzun süreli sakatlık yaşaması olağan olan Ayhan 1 yaş ileri attığına göre bu mevki için Mustafa Sarp ve Barış’tan başka isim kalmıyor. Diğer yandan tüm bu isimler orta sahanın defansif yükünü çekemeyeceklerini göstermiş oldular. Sanırım Galatasaray yönetimi 1 tane Ernst için bu oyuncuların tamamını feda edebilir. Ofansif orta sahanın oyun kurucu rolü için dünya kupasında parlamazsa Elano’ya bel bağlamaktan başka çare yok. Parlarsa ve elden çıkartılırsa yeni bir transfer htiyacı daha doğacaktır. Yok parlarsa ve elden çıkartılmazsa yeni bir umut olacaktır. Orta sahanın ofansif sağ kanadı dünya kupasından geç dönecek Keita olacaktır ve güvenmekten başka çare yoktur. Sol kanat ise bu yıl ki ihtiyaç fazlası bolluğun bir anda ortadan kalktığı bir mevki olacaktır. Gönderilmiş olan Aydın, gönderilecek olan Dos Santos ve Kewell dışında bedeni burda ama ruhu Floryadan çok uzaklarda olan Arda’yı saymazsak favori Emre Çolak, plase ise Serdar Özkandır ki bu mevki için de yeni bir transfer, Serdar veya bir başkası, şart gözükmektedir. Baros’un forvet için ilk isim olduğu oynamadığı ve oynadığı dönemlerde açıkça gözükmüştür. Bunun yanında 2 tane alternatifin olması gerekliliği kaçınılmaz bir gerçektir ve bu mevki için 2 transfere birden ihtiyaç olduğu açıktır.

Sözün özü elde para kısıtlı, transfer ihtiyacı gereklilik ve miktar olarak had safhada, Türkiye’den alıanabilecek futbolcuların kalite maliyet grafiği umutsuz bir eğri çizmekte ve yabancı kontenjanı sınırlı. Bu koşullar altında sistem tohumlarının takımın geleceğine sirayet edecek şekilde atılması bir yana Rijkaard’ın önümüzdeki sezonun sonunu görmesi bile bana süpriz olacak.