- Kategori
- Şiir
Bu son olacak
Kar
Birbirimizi özlediğimizde,
Söz verdiğimiz gibi lapa lapa kar yağarken göğe bakalım.
Hayatın bir gecesinin onlarca yıl öncesinin hatırası arasında,
Arayalım birbirimizi…
Aşk mektubu sıkıştırılmış bir kitabın sayfasında…
Gece sabaha karşı bir de tan ağarırken,
Zorlarken geceyi bitmesin almasın onu direnişi.
Kirlidir ruhlar yıkanmaz temizlenmez,
Kar yağacak, yağmur yağacak, silecek izlerimizi…
Temizleyecek düşünceleri…
Bu son olacak demeden yaşanan sonlar akılda öyle kalacak.
İstemesek de hiç istemesek de öyle olacak…
Bu son olacak gökten karlar düşecek her şeyi bitirecek.
Bu başka;
Bunu, çok sonra ayrılığa dönüştüğünü bilmeden…
Ve birden gökyüzü boşalıvermiş gibi her yer gözyaşı.
Doymayan doyulmayan birbirine hep öyle olur ya…
Birbirine anlatıldığı, anlatılacak gibi öyle kalacak içinde…
Bu son olacak belki de;
Yağmuru olsun varsın bir gece daha kalsın …
Bir buz gibilik yüreğinde ...
Bir acı bilirsin yaşanmış ayrılıklardan sonra kalan acı…
Buz gibi soğuk… Söndü yüreğinin ışıkları. ..
Kar yağdı… Soğuk mu? Soğuk…
Gözlerinde bir titrek alev, gelirsen diye bir süre daha…
BY