Bu topraklardan sitti sene Mozart çıkmaz; türküye bak “Halime’yi samanlıkta bastılar…”

Varan bir: Eski âşıklar şiirlerini, türkülerini hep yar(yani kadın) üzerine söylemişler. İlginç değil mi? Bir ülkenin şiir ve türkü literatürü neredeyse tamamen aşk ve kadın üzerine olur mu? Dünyada başka konu mu yok, sapık herifler!

Varan iki: Esat Kabaklı diye bir türkücünün “Bil oğlum” adlı türküsü faşizm ifadeleriyle dolu: “ Vatanına göz dikeni ez oğlum” Böyle türkü mü olur ya! Türkü sevgiden barıştan bahseder. Bu türküyü dinleyenler “Kerkük Türk’tür Türk kalacak” diye yollara düşmezler mi? Bu türküyü dinleyen polis elbette Hırant Dink’in katiliyle resim çektirir.

Varan üç: Ozan Arif’in sözlerini yazdığı ve İsmail Türüt’ün söylediği “Plan yapmayın plan” türküsü düşmanca ifadelerle dolu. “Ne Conisi Ne Rusu /pusu kurmasın pusu” Burada Rus ve Amerikan halklarını aşağılama yok mu? Ve türküde bir sürü müzik gibi evrensel değere uymayan ifadeler…

Varan dört: Hüseyin Uğurlu (Kel Hüseyin) diye bir türkücü tarafından okunan “İtin birisi” adlı türküyü bilirsiniz. Ben dinlerken utanıyorum, adam söylerken utanmıyor. Bu türkü birine söylenmiş. Haklı konuları da içerebilir. Ama bir türkünün dili, sözleri böyle olamaz. “Bana dönek demiş itin birisi”, “ Eli çatlamamış ayı irisi”, “Beni vuracakmış bak ite hele”, “Hipi yosmasını almış yanına”, “Soytarıdan yiğit olur mu ulan” Türkünün Âşık Mahsuni gibi önemli bir kişiye ait olması özrünü azaltmaz. Böyle türkü olmaz.