Bu yağmur Antalya'ya çoooook yakıştı!

Gurbetten dönecek sevgilinin yolunu bekler gibi, yağmur yüklü bulutları gözler olduk nice zamandır… Çok sıcak, bunaltıcı, basık, kocaman bir yaz mevsimi yağmuru bekleyişlerle geçti…

Zaman zaman gökyüzüyle, yeryüzü arasına sıkışmış gibi hissettik kendimizi, kaçacak yer bulamadık. Yapay serinlik veren, klimalı, oksijeni az odalara sıkıştık kaldık ne yazık ki… Sıcağın korkusundan, başımızı evlerimizden dışarı çıkaramadık…

Ben kendi adıma; vücudumun sıcak ve nemden çürümekte olduğuna inandım zaman zaman :)

Aşırı sıcakların bünyemizdeki tahribatı bir tarafa, doğal çevre inanılmaz yıprandı.

Antalya’nın yeşil bitki örtüsü de bu bunaltıcı havalardan nasibini aldı elbette. Verimli topraklar kurudu, çoraklaştı. Güzelim ormanlarımız sıcaktan, kuraklıktan küçüldü, büzüldü sanki...
…

Kaç gündür hava raporlarını izliyor ve pazar günü Antalya’ya yağacak yağmurların müjdelerini alıyorduk… Gözümüz gökyüzünde, kara bulutların çarpışmasını bekledik durduk doğrusu…

Ve dün gece yarısından sonra, fırtına şeklindeki kuvvetli rüzgârların ardı sıra geliverdi O beklenen misafir, O özlenen sevgili, O hayırsız âşık… Nihayet!
...

Hoş geldin güz yağmuru! Hoş geldin de…

Neden bu kadar geç geldin Antalya’mıza?

Yağ artık yağ, yağabildiğin kadar!

Coş artık coş, coşabildiğin kadar!

Bir bilsen; nasıl yakışıyorsun buralara...

Öyle hasretiz ki sana…

Hele; öyle muhtacız ki…

Hemen gitme sakın ha! Kal bizimle biraz…

Yorulmuşsundur, otur!

Dinleriz seni sıkılmadan; hadi, şarkını dinlet bize bir daha, bir daha.

Hele bir doyalım sana; kanalım…

Islak yorganını ser üstümüze, kor ateşimizi söndür!

Sonra savrul rüzgârlarla; git istediğin diyarlara, boşalt yükünü sağanaklarca!

Biz nasılsa, yine bekleriz seni sabırla...

Bıkmadan usanmadan; hiç kavuşamamış âşıklar gibi…

HOŞ GELDİN yeniden, HOŞ GELDİN Antalya'mıza!!!