Bugün.. bir yanım hüzün..

Aslında her yanım, sagım-solum hüzün..

Sonbaharda dogmuşlugum sebep olabilir bu yanımın güçlü olmasına belki de.. hüzünlü şarkıları bir başka dinliyorum bugün.Sezen'nin de dediği gibi ''Ne yapsam olmuyor gözüm, terk etmiyor beni hüzün..''

Hayat, zaten başlı başına bir hüzün.Yaşamımızın her santimetre karesini kaplıyor neredeyse.Dogada, aşk'ta, sevgi'de özlemde..neredeyse içimizdeki neşede bile vardır hüzün..

Şarkılarımızın hepsi de neredeyse hüzün kaplı..biz hüzünlenmeyelim de kimler hüzünlensin?Hüzün, bizim en zayıf tarafımız galiba..

Bugün evde yalnızdım..

Yalnızlıgıma hüzünlendim..

Kimsesizliğim geldi aklıma,

Kimsesizliğime hüzünlendim..

Sonra, Anne'm geldi aklıma,

''Anne'n yoksa.. kimsen yok''dedim kendi kendime..

Gözyaşlarım usulca aktı yanaklarımdan.

Ve..anladım ki,

Benim en büyük hüznüm ve..kimsesizliğim..

Anne'sizliğim..

Bugün bir yanım hüzün:(((

sevgi'yle..