Bugün kedim Boncuk'u kaybettim. Nur içinde yatsın!

Bir aydır rahatsız olan kedim Boncuk bugün Hakkın Rahmetine kavuştu. Onu 18 yıl önce dükkanımızın bahçesinde bulduğumuz yere gömdük. Sanki onunla birlikte ona ait anılarım da kalbime gömüldü.

Onu bulduğumuzda Haziran ayının sonuydu. Daha yeni doğmuştu. Yengeç burcunda doğmuştu. Yanında bir de tekir kardeşi vardı. Ama tekir kardeşi kadar şanslı değildi benim siyah boncuğum. Tekir kardeşini küçükken bir kadın sahiplendi o ise bizim dükkanın kedisi oldu. Boynunda kocaman beyaz bir beni olduğu için ismini boncuk koymuştuk.

Dükkanımızı yeni açtığımız için onu uğur saydık. Bazılarına göre kara kediler uğursuzdur ya onu ben uğurlu saydım ama biz ona uğurlu gelmemiştik anlaşılan.

Tam iki kere ölümden döndü benim siyah Boncuğum. Birincisinde gençken araba çarpmıştı ona. Genç olduğu için çabuk atlattı. İkincisini ise 2 sene önce geçirdi. Dükkanımızın bahçesinde bulduğumuzda çenesi dağılmış bir haldeydi. Kimse ne olduğunu bilmiyor. Araba mı çarptı yoksa biri mi çenesine vurdu. Kim ne yaptıysa elleri kırılsın inşallah. Onu hemen ünlü veteriner Oktay Düzgün Bey'e götürdüm. Başka veterinerlere kalsa çenesi iyileşmezdi. Oktay Bey çok güzel iyileştirdi benim Boncuğumu. Artık onu sokağa bırakamazdık. Çünkü kulakları da duymuyordu. Derken dükkanımızın altındaki depoya yerleştirdik onu. Depoda tam 2 sene yaşadı ta ki bu güne kadar.

Bizim evimiz uzak olduğu için kışın annemin arkadaşı bakıyordu ona yazın da biz bakıyorduk . Kışın haftada bir yada iki kere ziyaretine giderdik nasıl diye.

Geçtiğimiz kış haftalık ziyaretine gittiğimizde gözünün mikrop kaptığını gördük. Annemin arkadaşı ona iyi bakamıyordu anlaşılan. Veterinere götürdük gözüne antibiyotikli damla verdi. Gözü biraz iyileşir gibi oldu. Annemin arkadaşı yazlığına gittiği için Haziran ayının ortalarında biz devraldık ona bakmayı. Bir ay öncesine kadar iyiydi hiç bir şeyi yoktu. İştahı da yerindeydi. Önüne konan her şeyi yerdi. En çok da tavuk etini severdi. Biz dükkanı işletirken Boncuk da gençti o zamanlar. Akşam dükkandan evimize giderken ne zaman piliç çevirme alsak kokusunu alır bizi sokağın başına kadar takip ederdi kerata.

Ne olduysa 1 ay önce oldu. Hayvanın iştahı kesildi. Nefes almakta güçlük çekiyordu. Boynundaki tüylerin bir kısmı dökülmüştü. 2 hafta önce bize yakın bir veterinere götürdüm onu. Veteriner kedimin yaşlı olduğu için akciğer ve kalbinin iflas ettiğini söyledi. Burnundan da iltihap geliyordu. Sonradan öğrendiğime göre barınak hastalığı kapmış. Mikrop gözünden akciğerlerine atlamış. Veteriner kedime yaşlı olduğu için böbreklerine zarar verir düşüncesiyle antibiyotik yapmadı. Beni de antibiyotikten korkuttu. Antibiyotik verirsek ölebileceğini söyledi. Onun yerine vitamin ve Imuneks yazdı. Ayrıca kedimin yaşlı olduğunu ve ölürse hazırlıklı olmamı söyledi. Benim moralim bozulmuştu. Yaşlılığı ve ölümü ona konduramıyordum. O benim gözümde hep yavru bir kediydi.

Ben de ona en ala vitaminleri aldım. Sütünün içine Vitabiol kattım. Mamasını yemediği için şırıngayla ağzına veriyorduk. Kalbine ve ciğerlerine iyi gelsin, hücreleri yenilensin diye Solgarın Üzüm Çekirdeği Ekstresini verdim. Bir hafta Imuneks verdim. Bir hafta Solgarın Üzüm Çekirdeği Ekstresini verdim. Biraz kendini toparlar gibi oldu ama ne olduysa dün oldu. Sanki görünmez bir el kedimi zehirlemişti. Hayvanın keyfi kaçmıştı. İki gündür tuvaletine de çıkmamıştı. Su ve süt de içmiyordu. Bir suyuna bir sütüne bakıyordu. Onu dün gece iyileşir ümidiyle mamasını ve vitaminlerini verdikten sonra sepetinde öylece bıraktık. Bugün saat 16:30'da geldiğimizde melek olmuştu. O kadar üzüldüm ki. Dün sanki öleceğini anlamış gibi hava almak için bahçeye çıktığında caddeye doğru gitmeye çalışmıştı. Sanki bize ölüsünü göstermek istemiyordu. Ben de arabaların altına atlarsa diye başında duruyordum onu kollamak için. Ama ölüm onu depoda yakaladı. Allah yanına aldı. Belki de huzura kavuştu. Bir kedi olarak görevini tamamlamıştı artık. Belki de başka bir dünyada başka bir canlı olarak ruhsal evrimine devam edecek ve bizim onu ne kadar çok sevdiğimizi unutacak.

Bazıları için bir kedinin ölümü önemsiz gelebilir. Sokaklar kedi dolu dünyadan bir kedi eksilmiş yada eksilmemiş kimin umrunda denebilir. Bazıları böyle düşünebilir. Varsın düşünsünler kimin umrunda. Benim için sevginin boyutu yok sonuçta. Şu dünyada bir kediden daha değersiz o kadar gereksiz insan yaşıyor ki, keşke onlar ölseydi de benim Boncuğum yaşasaydı.

İsterdim ki Boncuk hiç ölmesin ama anladım ki hayatta insanın istedikleri değil olması gerekenler oluyor. 07.09.2013