Bugün Pazar ve Seni Görmeme Sadece Bir Gün Kaldı

Bugün Pazar...
Ve seni görmeme sadece bir gün kaldı...
Senden önce,
Okuldan kaçmanın yollarını arardım,
Bazen hasta numarası yapar,
Bazen ödevi bahane ederdim bizimkilere,
Bazende bugün ders boş gibisinden yalanlar...
Zor gelirdi okumak,
Sokak arasında oynadığım oyunları daha çok severdim,
Okulun çıkış zili çaldığında koşa koşa çıkardım kapısından,
Sanki özgürlüğümü ilan eder gibi...
Elimde bir defterle gelirdim okula,
Ve o defter sene boyunca dolmazdı.
Arkadaşlarım kaç defter eskitmişti oysaki,
Ben işin piçliğindeydim hep..
Akşam üstü sınıftan kardeşlerimle buluşur,
Ve dolaşırdık doğup büyüdüğümüz mahallenin sokaklarında,
Sonra,
Bir cuma vaktiydi,
Okuldaki o kalabalıkta,
Bir göz takıldı gözüme,
Hergün gördüğüm ve bana hep boş gelen o gözler,
Öyle bir günde,
Öyle bir anda,
Öyle bir anlamlı geldiki,
Hayatımda ilk defa böyle birşey yaşıyordum belkide,
Bütün hücrelerim Ona bürünmüştü,
Birden durgunlaşıverdim,
Boş boş bakmaya,
Uzaklara dalmaya başladım..
Defter arasına ismini yazmaya,
Sıranın üstüne baş harfini yazmaya...
Kendime şaşıracağım ne varsa yapmaya başladım nedense..
Adını bilmediğim birşeydi bu hissettiklerim,
İlk defa biri farklıydı benim için,
İlk defa birini gördüğümde heycanlanıyordum..
Beni görmesini deliler gibi istesemde,
Kaçıyordum ondan..
Ama bir yanım öyle görmek istiyordu ki..
Okulu daha bir çok sevmeye başlamıştım sanki,
Pazartesi günleri çok zor gelirdi sıcacık yatağımdan kalkmak,
Artık sabahları uyanmak daha bir güzel oldu,
Okula gidip onu görecek olmamın heycanı vardı,
İlk defa aynanın karşısında kendimi farkettim,
İlk defa elim saçıma gitti ve güzel görünmek için uğraştım,
Daha bir temizdi bugün kıyafetlerim...
Pazartesi, Salı, Çarşamba, Perşembe derken...
O hergün iple çektiğimiz cuma günü geldi..
Hafta sonu gelcek diye sevinen ben,
Onu görememe korkusuyla cuma günleri gelsin istemiyordum,
Okula daha bir istekli gelip,
Derslere daha çok önem veriyordum..
Çünkü ilk defa hayaller kurmaya başladım,
Eee birde sevdiğimin çalışkan bir öğrenci olduğunu öğrenince,
Başka bir seçeneğimde kalmamıştı..
Şimdilerde hergün okula değilde sana gelir gibi uyanmaya başladım,
Hafta sonları en büyük düşmanım,
Cuma günleri kıyamet günü sanki,
Ama herşeye rahmen mutluyum,
Sen hiç bilmesende,
Seni seven bir ben var çünkü içimde...
Bazen çıkıp karşına söylemek istiyorum,
Seni Seviyorum diye..
Sonra susuyorum...
Boşversene diyorum içimden..
Çünkü böylede mutluyum,
Belki sevgili olcaz;
Ya ayrılırsak korkusuyla yaşamak istemiyorum,
Belki sevgili olamicaz;
Ve ben seni sen sevmedikçe daha çok sevicem..
En iyisi içimde sessizce ama çok büyük bir çığlıkla sevmek seni,
Çünkü biliyorum,
Bu mutluluk hep daim olcak,
Her pazar günü, yarın seni görebilme sevinciyle uyancam...
Dediğim gibi Sevdiğim,
Sen bilmiyorsun beni ama,
Bugün Pazar,
Ve seni görmeme sadece 1 gün kaldı... CaNé!