Bugün yine sığmıyorsun içime…

Bazı günler olduğu gibi bugünde taşıyorsun içimden. Her sabaha senli uyanıyorum ama, bugün senle uyandım sanki. Pazartesi sendromlarım vardır benim, pazartesileri hep sıkıcıdır hep uyanmak yorucudur ama bugün çalar saatten bile önce açıldı gözlerim, çünkü aklımda senin güzelliklerin vardı. Uyku bile sevimsiz geldi, uyanıp sen dolup taşayım diye kalktım hem de hiç zorlanmadan hafta başına afili küfürler savurmadan.
Nasıl bu kadar sen oluyorum ben, nasıl bu kadar aşık edebiliyorsun beni kendine bir türlü çözemiyorum! Aslında çözmekte istemiyorum, çünkü öyle güzel ki her gün sana yeniden ve daha çok aşık olmak, öyle büyüleyici ki anlatamam.
Ruhum sen doluşunu, kalbin sadece adını zikrederek çarpışı, her an yanımdaymışsın gibi canımda seni hissedebilmenin büyüleyici güzelliğini bozmamak için hiç çözmek istemiyorum da sana yeniden yeniden nasıl aşık olduğumu…
Dedim ya bugün sığmıyorsun içime, taşıyor taşıyorsun sevdiğim…
Kelimelerin kifayetsiz kaldığı günlerden birisi bugün, seni anlatamıyorum bile.