- Kategori
- Şiir
Bulutlar
Ağaran koyakta demir pası var,
Ayvazın dağına çöktü bulutlar
Meşeli tepeyi sisle sardılar,
Rahmeti yerlere döktü bulutlar.
Tüllenen ziyânın sisli şavkıyla,
Siyah gecelerin altun ay’ıyla,
Semanın ipekli şal kuşağıyla
Gamlı divaneye köktü bulutlar.
Ümitler kesişsin maksut düşmeden,
Hayal dünyasına sükût düşmeden,
Maşukan eynine umut düşmeden,
Çınarı kökünden söktü bulutlar.
Gönlüne nereden gam geldi böyle,
Kalbini derinden tam deldi öyle,
Ebemkuşağıyla yağmurla şöyle,
Savrulan hayata yüktü bulutlar.
Bulutlar yoğalmış bulutlar yorgun,
Ruhunda susmayan insicam durgun,
Dilini kabzetmiş büsbütün vurgun,
Boynunu rüzgara büktü bulutlar.
Beşiroğlu ... (BULUTLAR)