Bulutsuz yağmur(um)

Gittiğim yollardan dönüyorum dönülmezim

Yok oluşuna sigara yakıyorum uzun zamandır.

Var olanların yokluğuna alışmak

Yok olanın varlığına açılan bir kadeh şarap gibi.

Bulutum yağmur ağlıyor ıslak caddelere

Ben dökülüyorum ceplerimden boşalırcasına…

Sen gittin ya;

Islıklar çaldığım hikayemde

ıslıklanıyorum şimdilerde.

İçinde sen olmayan kelimelere bağlıyorum gecelerimi

Gecelerim öksüz kalıyor…

İmlası bozuk cümlelerime katık ediyorum

kulak yanığı sesimi

Ahlak’ım tutuyor fütursuz cümlelerimi.

Gözlerime cemre düşmüyor nicedir…

Sen yoksun

Yelkensiz açılan vapur misali

vuruyorum dalgalar boyu senin kıyılarına

Meğerne kadar uzaklaşsam

o kadar yaklaşıyormuşum sana…