Bunaldım Ama Çok Yaşa İzmir

14 ay dolmak üzere, 14 aydır yazmamışım buraya.

Saçma sapan, güdümlenmiş haberlerden bunalmak yetmiyordu, gündem artık gerçek içeriğiyle de çöktükçe çöküyor üstümüze.

Sığınacak limanlar nasıl azaldı son zamanlarda. Fotoğraftaki gibi, didişmenin, kavganın sembolü kedi köpek bile bir arada yaşayabilirken, bu koskoca dünya neden bize yetmiyor anlamıyorum. Son tahlilinde üç kuruştan fazla değeri olmayan doğal kaynaklar için yapılan savaşları anlayamıyorum artık. Bunca yıldır süren çekişmelere bir gerekçe bulmakta zorlanıyorum. Ben-sen kavgasını, bölücülüğü, yıkıcılığı, rant kavgalarını, uzun vadeli düşünemeyenlerin kısır çekişmelerini kavrayamıyorum. Hele hele terörist olmanın gurur kaynağı olmasını hiiiiç anlayamıyorum.

Petrol lobilerinin beslediği kimi uzmanlar halen küresel ısınmanın olmadığını kanıtlamaya çalışıyor. Artık mavi balinalar bile karaya vurmaya başladı, elektromanyetik etkinliklerimizden midir nedir, bu dünyayı paylaştığımız varlıkları şaşırtıyoruz. Av alanlarını talan ediyoruz, onları çitlerin arkasına hapsedip korumaya çalışıyoruz, dünya bizimmiş, sırf bizimmiş gibi davranıyoruz.

Bunalmışım. Hem de çok bunalmışım.

Şu Maya Takvimi işi doğru olsa da, 2012'de kıyamet kopsa herhalde düğün bayramla karşılayacağım. Yaradan güzel bir dünya vermiş bize ama bu fırsatı değerlendirmeyi bıraktım, haketmekten bile aciziz. Evrende kimbilir ne güzellikler, ne dünyalar var ama gözünü uzayın derinliklerine dikenler azaldı artık. Bilimkurgu öldü gibi bir şey, onun iyimserliği de. Ütopyalar yerini ters ütopyalara bıraktı. Çıkar gruplarının dezenformasyonu her türlü hayali yerle bir etti, her türlü güveni sarstı. Amerika'da çöp ev olayları artış gösteriyormuş, nedenleri araştırılıyordur elbette ama duyar duymaz ilk aklıma gelen, bireyselliğin Kabesi sayılan bu ülkede insanların güven bunalmına düştüğü için böyle bir yola saptığı oldu. Kimseye ve geleceğe güven duymadıkları için mi bu insanlar istifliyor, biriktiriyor acaba? Kimbilir? Neyse, yapılır bir açıklama.

6 yıllık işimden ayrıldım. İyi de yapmışım. Sığınacak limanıma döndüm, İzmir'in, Karşıyaka'nın, Çamlık'ın yasemin ve melisa kokulu sokaklarını arşınlamak, akşamları balkonda o dingin havayı solumak iyi geliyor. Güneşin denizde coslayarak batmasını ve sonrasında Körfez'in teker teker ışıklarla donanmasını izlerken bir kaç bira yudumlamak gibisi yok. Bir kaç ay kafamı toparlayıp umarım İzmir'de bir iş bulurum da, her türlü aşığı olduğum bu kentte kalırım. Kitaro'nun çıkarttığı yeni albümlerini umarım bu kentteki adresime sipariş veririm.

Bunaldım ama yaşamak güzel.