Bunker Tepesi Düşleri – John Fante

GÜÇLÜ, İYİ, YÜREKTEN...

Hepimiz hediye vermeyi seviyoruz. Hepimiz hediye almayı seviyoruz.

Hediyenin, her iki tarafından olabilmenin tek yolu, kendi kendimize hediye almaktır. Her yılın sonunda, kendime, yılbaşı hediyesi olarak mutlaka kitap satın alırım.Bunu özellikle İnternet’ten yapıyorum. Kargo, kitap paketini getirince, sanki başka birisi tarafından, bana gönderilmiş bir hediye gibi hissediyorum…
Bu konuda Idefix Sanal Kitap Fuarı mükemmel fırsatlar sunuyor.

Aralık ayı 2008 yılında kitap siparişlerim arasında John FANTE' nin BUNKER TEPESİ DÜŞLERİ vardı.

Fante ile ilk, bu kitapta tanıştım.

John Fante ismini, Charles Bukowski'den duydum.

İşte Bukowski'nin beni, John Fante ile buluşmama neden olan satırlar:

'Derken bir gün bir kitap çektim, açtım ve kalakaldım. Bir kaç paragraf okudum. Sonra çöplükte altın bulmuş gibi kitabı masaya götürdüm. Cümleler sayfada yuvarlanıyorlardı, kayıyorlardı. Her cümlenin kendine özgü enerjisi vardı. Cümlelerin özü sayfaya bir biçim veriyordu; sayfaya oyulmuşlardı sanki. Duygusallıktan korkmayan birini bulmuştum sonunda. Mizah ve acı olağanüstü bir kolaylıkla içiçe geçmişti. O kitabın ilk sayfaları benim için çılgın bir mucizeydi... Evet Fante beni çok etkiledi. ' ve Bukowski devam ediyor,

'39 yıl sonra Toza Sor'u bir daha okudum. Fante'nin bütün kitapları bugün de tazeliğini koruyor. Ama benim favorim, Toza Sor, çünkü sihiri keşfettiğim ilk kitaptı. Şu anda Fante Bunker Hill Düşü adlı yeni bir roman yazıyor.
Fante'nin nihayet bu sene, çok farklı koşullarda tanıdım. Fante'nin öyküsü bu kadarla kalmıyor. Şanssızlık, bahtsızlık ve ender bulunan bir cesaretin öyküsüdür onunki. Şu kadarını söyleyeyim; sözü nasıl yazdıysa hayatı da öyle yaşadı; güçlü, iyi, yürekten. '

Bir Yazarın, başka bir Yazar için yazdıkları... Mükemmel sözler. İşte tam da bu yüzden Bukowski okumaktan hoşlanıyorum, kendimi aldatılmış hissetmiyorum.

Son yıllarda, her kitapla önce tanışma öyküsü, sonra okuma öyküsü var.

2 Ocak 2010 tarihinde, evimdeki kitaplığımı düzenlerken Bunker Tepesi Düşleri kitabını elime aldım; 2 Temmuz 2009'da okuduğuma dair bir not düşmüşüm. Kendi notlarımı, sonradan okumayı seviyorum. Kitapta, altları kurşun kalemle çizmiş olduğum satırları tekrar okudum. Sayfa 88. ' İçimdeki zavallılık hissi kayboldu birden. Hayat sürüyordu, daktilo vardı, kağıt vardı, onları görmek için göz vardı, onlara hayat verecek düşünceler vardı.'

Bu satırlar bana iyi geldi.

Kitapta, Arturo Bandini kahramanın, yazar olma hayalleri ve onları gerçekleştirmenin zorlu yolu anlatılmış. Sade, hüzünlü ve komik bir hayat kesidi...

Düşündüm, bir yazarı gözümde değerli kılan ne olduğunu. Samimiyet, olduğuna karar verdim.

Evet, önemli olan hayatı böyle yaşayabilmek: güçlü, iyi, yürekten…