Bunlar Kıyamet Alameti mi?

Son günlerde tv izlemek bile korkutur oldu hepimizi. Gazete okumaya çekiniyoruz. Gerçekçilik ve farkındalık adına olup bitene tanık olurken, fikir yürütürken şöyle bir dönüp neleri tartışıyor olduğumuza bakınca, sonuç ürkütücü.

Bitmek bilmeyen sorunumuz PKK nice günahsız insanların ocağına düşerken, canımızı yakarken bu vahşete tanıklık ediyor olmaktan büyük keder ve üzüntü duyuyoruz. Diğer yandan Libya’da olan bitenlerden ekrana yansıyanlar daha beter bir vahşete yer veriyor. Suçlu ya da suçsuz, hak etti ya da etmedi… Birçok konuda fikirlerin savrulduğu bir konuda Kaddafi’nin ölümü. Öldürülmesi desek daha doğru herhalde.

Bir insanın nasıl linç edildiğini, nasıl kan revan içerisinde kaldığını izliyor, resimlerine bakıyoruz. İnternet ortamında bu videolar “+18” ibaresi ile ekrana gelirken açılan bir pencerede size yaşınız soruluyor. Şıklardan 18-25 yaş’ın yer aldığı şıkkı seçen herkes bu vahşeti rahatlıkla izleyebiliyor. Çocuklar dahil. (Çünkü hepsi “18-25” yaş seçeneğini tıklıyor). Bu önlem almak mı şimdi?

Hemen ardından Van’da olanlar ise hepimizi ilgilendiren doğal  bir felaket. Gözü yaşlı o kadar çok insana rastlıyoruz ki son günlerde, nereye gidiyoruz sorusunu sormaktan alamıyoruz kendimizi. İnancımız kuvvetli, doğal felaketlerin kimi ne zaman yakalayacağı belli değil, Allahtan gelene sabır ve inancımız daima sonsuz. Ancak insanın insana yaptığına ne demeli? Ve bunların çok olağan şeylermiş gibi ekrana yansımasına? Büyüme döneminde olan çocukların ve gençlerin bunu izlemesine? Her şey bir tarafa insanların bir ceset ile resim çektirme çabasına? Ölen şehirlerimizin acısı bu kadar taze iken, terör yanlısı partilerin hala ileri geri konuşmasına?

2012 filmi geldi aklıma. Bunlar sahiden kıyamet alameti mi acaba? Dünya’nın yaşanılası bir yer olmaktan çıktığı kesin. Hepimize öncelikle böyle bir dünyada yaşadığımız, bunlara tanıklık ettiğimiz için sabır ve katlanma gücü dilerken, bu yeni haftada ölümlere,cesetlere, vahşete tanık olmamamızı dilerim. Van’da ki durumun içler acısı bilançosuna olan üzgünlüğümü belirtiyor, bunun hepimizin ortak acısı olduğunu düşünüyorum. Yardımlarımızı esirgemeyelim.