- Kategori
- Tarih
Burada yatıyorlar
Onlar toprak altında yatanlar
Süngünün ardında
Bir tarafta Mehmet, diğer tarafta Michael,
İkisinin de türküsü aynı;
"Çanakkale içinde vurdular beni"
İkisini de örten toprak aynı;
"Ölmeden mezara koydular beni"
İkisinin de annesinin acısı aynı,
Doyamadılar ki onlara…
Gözleri yaşlı pencerede bekleyen…
Yüreğine taş basan, göz pınarları kuruyan.
Şimdilerde Irak'lı Fatima ile Amerikalı Cindy'nin acısının aynı olduğu gibi…
Nereden bileceklerdi, Çanakkale geçilmez,
Nereden bileceklerdi, yürekleri güçlü insanların yaşadığını,
Bu güzel yurdun fethedilemez olduğunu…
Ah Avustralyalılar, Yeni Zelandalılar komşumuz bile değildiniz…
Biz size ne yaptık da topla tüfekle geldiniz üzerimize…
Bizim mavi gözlü dev bir adamımız vardı ve dedi ki, sizin analarınıza;
"Evlatlarınız emin ellerde benim çocuklarımla koyun koyuna yatıyor Çanakkale'de,
Gözünüz arkada kalmasın" dedi.
Onların torunlar şimdilerde dedelerini gelir ziyarete,
Her 24 Nisanlarda…
Ne de çok türküler yakıldı, ne de çok şiirler yazıldı,
Ama asıl Çanakkale'de bir destan yazıldı
Dünyanın okuması için...
Resim:http://www.tempodergisi.com.tr