Burçak tarlası

Başkentin tüm yorgunluğunu üzerine alan, üç takımın kahrını, çilesini çeken, yaşlı, bastonla ayakta durmaya çalışan, yüzündeki sivilceleriyle parlamentomuzun göbeğindeki 19 Mayıs stadı isyanları oynamakta. İlgi, sevgi, şefkat bekliyor sahiplerinden.

Renk ikizimiz Ankaragücü, cilve yapıyor yüreklerimize giyilen çubuklularla. Buna karşın, burçak tarlasında açan papatyalar oluyoruz sarı-beyaz formalarımızla.

Kafasını altın suyuna batıran kalecimizin, isminin yazmadığı turkuaz forması, Ankara semalarında kanat çırpan göçmen kuşlar tarafından ihbar ediliyor kamuoyuna. “6 aydan sonra oynamanın tatlı heyecanından olsa gerek isimsiz formayla çıkması” görüşü hakim herkeste. Belli ki adını oluşturan harfler soyunma odasında unutulmuş.

İlkem ressamlığa özeniyor ve penaltı resmi çiziyor karakalemiyle, Önder’i tam ortasına oturtuyor çizdiği penaltı tablosunun. Resmi beğenmeyince öğretmeni Halis Özkahya, ikincisini çiziyor kopyacı İlkem beş dakikada. İlkinden kopya çektiğini anlayan öğretmen, bu çizilene de not vermiyor.

“Penaltı vermeyen, kart hiç vermez” düşüncesini beynine yerleştiren kopyacı İlkem, bu sefer Kazım’ın bacağına hovarda bir tekme sallıyor. Futbol körlüğüne yakalanan hakem, olayla ilgisi olmayanı sarartıyor cebindeki silahıyla.

Halı saha futbolumuzdan cesaretlenen rakip, son bölümlerde yükleniyor üzerimize. Yakaladığı üç-dört net pozisyonları, kalecimiz Serdar’ın eldivenlerinde eriyince, başladığı gibi bitiyor maç, paylaşılıyor kardeş payı olarak puanlar.

Aklı, fikri Sevilla’da ki yüksek lisans sınavında olan takımımız, suların kesik olmasından dolayı çalışamayıp, bütünlemeye kaldığı Bursa maçının ardından, bu seferde Ankaragücü maçında yeni bir kırık not ekliyor lig karnesine.

Sevilla bizden aşağı kalmamışzcasına, ligindeki etüdünü kaynatıyor ve tek ayak üstünde cezaya kaldırılıyor Deportivo tarafından kara tahta önünde.