Burcu Göker ve Eric Jenkins dostları ile çok güçlü

21 Mayıs Yıldız Teknik Üniversitesi Oditoryumunda saat 19.00 konser olduğunu bir önceki yazımda yazmiştim.

O gün daha önceden kararlaştırıldığı gibi Yıldız Üniversitesi Oditoryumuna prova için saat 3 de vardığımızda kımseyi göremedik.Konserden bir süre önce konseri düzenleme işinin Üniversite öğrencilerinden oluşan Müzik kulübüne  verildiğini duyunca sevinmiştim.Kulüp başkanı olan arkadaş bizi Bursa konserimizden dönüşte otobüste aramış ve konser hazırlıkları ile ilgili konuşmuştuk.Amerika'da, Avrupa'da Üniversitelerde bu konularda gençlere görev verildiğini ve çok başarılı neticeler elde edildiğini biliyordum. Gençlerin gelişimi açısından bu tür görevler,kollar çok verimli neticeler meydana getiriyor.

Telefonda konuştuğumuz arkadaş da  bütün hazırlıkların çok iyi yapıldığı konusunda bize teminat verince içimiz rahatladı. Klasik Müzik konserlerinin özellikle Üniversitelerde çok iyi duyurulması gerektiğini, eğer duyurular yeterli olmazsa öğrencilerin bu konserlere pek rağbet etmeyeceklerini biliyordum. Bu konser Burcu Göker ve Eric Jenkins'in Türkiye'de son beş yılda verdiği 26.konserdi.Her konsere benim de katıldığım düşünülürse bu konuda deneyimimizin seviyesi ortaya çıkar.

Dün Oditoryumun kapısında ve içinde kımseyi ,konsere ait herhangi bir afiş ve izi görmeyince birden içim ürperdi. Zaman daha erken ,diye kendimi avuttum. Eric boş salona girıp pıyano başına gecip çalışmaya başladı, Burcu da kulisde kemanını hazırlamaya girişince ben de çevreyi tanımak için kampüs içinde dolaşmaya çıktım. Kampüs içinde hiç afiş yoktu. Konserden bahsettiğim öğrencilerin hiçbirinin konserden haberi yoktu. Oysa duyuru için ne kadar çok imkan vardı.Üniversitenın radyo kanalı bu duyurularda kullanılabiliAfiş, Konser, kafe,rdi. Öğrenciler bir kampüs içinde oldukları için duyuru yapmak çok kolaydı. Öğrencilerin yoğunlukla bulunduğu servis kalkış noktalarına, fast food bölgelerine,kafelere konulacak duyurular amacına ulaşacaktı.

Konser salonuna döndüğümde müzik külübünden bazı  arkadaşlarla karşılaştim.Ama hepsi akşam konsere gelemeyeceklerini , işleri olduğunu söylüyorlardı. Afiş niye asılmadığını sorduğıumda ise iki çelişkili cevapla karşılaştım.Bir kısmı afiş hiç basılmadığını,bu iş için bütceleri olmadığını ve üniversite imkanlarından da sıra sebebiyle faydalandırılmadılklarını belirtirken.bir tanesi de afiş basılıp ,asıldığını ama yırtıldığını söylüyordu. Artık hangısıne inanacağımı şaşırmıştım.

Burcu ve Eric konser saati geldiğinde sahneye çıktıklarında 300 kişilk salonda 20 kişi bile olmayan dinleyici kitlesini görünce şaşırdılar. Müzik kulubunden de kimse olmadığı gibi, Üniversite yönetiminden de kimse yoktu. Salonda konsere katılan kişilere bu konseri nereden duydunuz diye sorduğumda gelenlerin hepsinin facebooktan duyduklarını öğrendim. Burcu hemen bir B planını devreye koyup büyük bir olgunlukla mevcut programı kısaltıp arayı kaldırıp 50 dakikalık bir programla gelen bir kaç kişiyi de mağdur etmeme yoluna gitti. Burcu kadar güçlü olmayan Eric  durumdan çok etkilenmişti.Yıllardır Türkiye'nin bir çok yerinde konser veren ikili ilk defa böyle bir olayla karşı karşıya kalıyordu. Bu arada Burcu önde oturan ve Özyeğin Üniversitesi öğretim üyesi olan komşularımızı görünce büyük bir sevgi ile gülümsedi.

Konser bu havada başladı.Turina'nın İspanyol Sonatının harika tınıları bile salondaki menfi havayı yumuşatamazken birden kapı açıldı ve Boğaziçi Üniversitesi dekanı olan Ali Baykal bey ve eşi Şeyda Hanım salona girdi. Burcu'yu doğduğundan beri tanıyan,çok seven ,hiçbir konserini kaçırmayan bu kişileri görünce ben birden kemdimi çok kuvvetli hissettim.Sevgili arkadaşlarıma hemen ön sıraya geçip Burcu'nun onları göreceği bir yere oturmalarını rica ettim. O anda beni çok iyi anlayan Şeyda Hanım elimi sıkıca tuttu ve sıktı. Aldığım bu güçlü elektirk benim omuzlarımı dikleştirmemi sağladı. Aynı şekilde Ali ve Şeyda Baykal büyüklerini  gören Burcu'nun da omuzlarını dikleştiğini hissettim. İnsanlar dostları ile güçleniyordu.

Bu güzel motivasyonla konserini tamamlayan sanatçılar bir daha böyle organizasyonsuz konserler yaşamazlar umarım.Ama onların çok güçlü dostları var.Her durumda onları yücelten dostlar.Bu arada Burcu ve Eric konser yaşamları içinde ilk defa bir konser sonunda tek bir gül bile almadılar. Ama bu onları üzmedi.Zira dostlarından çok güzel duygular almışlardı konser sonunda.