BURNUNU SOKMA..!

Bergama’daki antik kaplıca merkezi Allianoi’nin sular altında kalmaması için yapılan kampanyaya desteğini eleştiren Çevre ve Orman Bakanı Veysel Eroğlu, “Tarkan her şeye burnunu sokmasın...” dedi.(Gazeteler)

Dünyanın Durumu 2010’daki Amy Han’ın makalesinden derlediğim notlarla, yok ben de sokacam…

“ Müzik, toplumda geleneksel olarak sanatsal güzelliğiyle, hayatı ve ruhu saf bir şekilde ifade etmesiyle el üstünde tutulmuştur.

Müzik, duygusal ve yaratıcı unsurlarının yanı sıra, sosyal katılıma teşvikte kritik bir rol oynamıştır.

Müzik, davranış değişikliğine teşvik için insanların değer yargılarıyla ve kültürel tercihleriyle bağlantı kurmanın bir yolu olarak kullanılmayı sürdürmektedir.

Müzik, yüzyıllar geçtikçe değişse, çeşitlense ve küreselleşse de, hala toplumda önemli bir güçtür. Hem eğlence hem de eğitim yoluyla sürdürülebilirliği desteklemekte önemli bir rolü vardır.

Müzik ve ritim, entelektüel gelişime katkıda bulunur; araştırmalar müziğin zihinsel yetileri geliştirdiğini hem de bireylerin organizasyon, özfarkındalık ve özgüven hissi geliştirmelerine yardımcı olduğu gözlenmiştir.

Büyük insani hedeflere dikkat çekmek için hep müzik kullanıldı.

- 1985’te Bob geldof ve Midge Ure 60 ülkede yaklaşık 400 milyon seyirci tarafından izlenen “Live Aid” konserlerini organize etti.

- Aynı yıl Michael Jackson ve Lionel Richie tarafından bestelenen “We are the World”, dünyanın dört bir yanından 45 kayıt sanatçısını kıtlık yardımı için birleşirdi.

- 2007’de eski ABD başkan yardımcısı Al Gore tarafından düzenlenen Live Earth organizasyonu yedi kıtada 24 saat boyunca yayınlandı. Madonna, The Police ve Snop Dogg gibi yıldızlar; bireyleri, şirketleri ve devletleri iklim krizine çözüm bulmaya yönelik bir kampanyaya dönüştürdü.

- Bazı sanatçılar müzikal sınırları aşarak, ünlü aktivistlere dönüştüler.U2 ‘nun küresel yoksulluğu ortadan kaldırmaya yönelik çabalarıyla tanınan solisti Bono, eski başkan Clinton’dan Papa 2. Jean Paul’a dek çeşitli kamusal ve bireysel liderlerle uzun görüşmelerde bulundu.

- Guster, iki yıl üst üste ABD çapında üniversitelerde konserler vererek biodizel, kimyasal içermeyen kozmetikler ve organik yiyeceklere dikkat çekti.

Sözü, sanatının yanında, Nükleer santraller ve Karadeniz sahil yolu projesine karşı yaptığı eylemlerle simgeleşen bizden bir sanatçı, Kazım Koyucu’dan iki alıntı ile bitirelim:

“… Şimdiye kadar verdiğim bütün mücadele ve rahatsızlık için kimseden özür dilemiyorum ve yaptığım her şeyden de gurur duyuyorum. Bundan sonra da hayatım ve sağlığım nere giderse gitsin daha da gıcık, illet, muhalif, deli bir herif olmaya devam edeceğim.”

“… Savaşlar, katliamlar, ölen-öldürülen çocuklar gördük. Kendi dilini, kendi kültürünü, kendisini kaybeden insanlar, topluluklar gördük. Yanan köyler, kentler, ormanlar, hayvanlar gördük. Yoksul insanlar, ağlayan anneler, babalar, her gün bile bile sokaklarda ölüme koşan tinerci çocuklar gördük. Biz de öldük. Ama her şeye rağmen bu yeryüzünde şarkılar söyledik. Teşekkürler dünya."

Burnumuzu soktuuuuuk...

Bakalım Bakan Bey, bize ne diyecek?