Bursa'da Zaman ve Mekan

BURSA'DA ZAMAN VE MEKAN

 

Artık hava erken kararıyordu. Aralığın başına geldiklerinde sokak lambaları yanmaya başlamıştı. Geç kalmaktan korkuyorlardı. Hep birlikte kocaman tokmağı olan kapıya yöneldiler. Kapı, sanki girip çıkanı meraklı bakışlardan gizlemek için, caddeye bakan tarafa değil, aralığa, dut ağacının karaltısına iliştirilmişti.  

 

İstanbul bizim elimize geçmeden yıllar önce; Osmanlı henüz batının ihtişamıyla büyülenmemişken; ev olarak tasarlanıp yapılmış; Türk karakterinin bütün özelliklerini bünyesinde barındıran; üstelik Fatih’in doğumuna tanıklık etmiş bu zaman dışı, görkemli, ama sade binadan içeri adım attıklarında; kendilerini karşılayan gösterişsiz azamete yenik düşen ruhları, bir an için bile olsa acının ve hazzın ipoteğinden kurtulunca, ulaştıkları teslimiyetin saflığında arınmış melekler gibi oldular. 

 

Bu duvarların arasında kim bilir hangi kader, hangi hayatı, hangi iğnenin deliğinden geçirerek inceltmişti?

 

Yine aynı duvarlar, kim bilir hangi dayanıksız ruhun çıldırışını gizlemek için zamana meydan okuyan duruşlarıyla misafir karşıladılar.

 

Ama aynı zamanda yine onlar, vurdum duymazlığın sıradanlaştırdığı nice hayatın gölgelerini yansıtan perdeler gibi kendi anlamlarını kendileri kazandılar.

 

Ahmet Güreşçioğlu