Butimar kuşu 2. baskı

İki ay önceydi, Butimar kuşu öyküsünü ilk kez duymuştum. Öykü beni çok etkiledi ve bir şiirimsi yazma yoluna çıktım. Bu şiirimsiyi oluşturmaya çalışırken öykü üzerine biraz daha araştırma yapmak için internet alemine daldım o da ne karşımda bu konuda üçüncü sırada bir isim: Celal Çelik. Celal, Butimar kuşu öyküsünü Nisan ayında nefis bir yazı ile yayınlamış. Yahu dedim bu adam nasıl bir adam. Öte yandan Milliyet blog yazarlarının kalite düzeyini görmekten de doğrusu keyif aldım. (Ha, öyküyü benim yerime kaleme aldığı için kıskanmadım mı, kıskandım ne yapayım alın size itiraf.) Bu arada benim şiirimsi de pişmişti ve Celal’e bir mesaj attığımı hatırlıyorum.

Gene lafı mecrasından uzaklaştırıyorum. E bir dur adam…

Bu bir örnek, ama bazen yazmaya oturduğum günler okuduğum onca blog yazısını ki bir çoğu “blog” olmanın dışında rüştünü ispat etmiş yazar kaleminden çıkmış kıvamında “eser” ler olduğunu iddia ediyorum. Engin Ardınç ’ın kulağı çınlasın. Beyinlerinize sağlık arkadaşlarım ruhunuza sağlık hepinizin.

Yazmak, insanın en önemli meziyeti olduğuna inanırım. Yazmak, lafın uçuculuğuna karşı kalıcı bir edinim ve bunun ciddi bir uğraş olduğuna inanırım.

Bir yıl bitiyor 2007 artık geride kalıyor, iyisi ve kötüsüyle. Hepinize iyi ve bol yazılı bir yıl diliyorum. Umarım daha az kan, daha çok gülen yüz görürüz. (zor ya neyse umut fakirin ekmeği)

Umarım Butimar kuşunun kaderi değil geçtiği yolun bilincinde oluruz.

Butimar Kuşunun Öyküsü

Bu ne güzel bir deniz.

Kanatlarım deymede ıslaklığına,
Adına aşk denilen...

Bir sır düştü akılıma,
Havalanı verdim
Kafdağındaki Simurgu bulmak için yoldaşlarımla.

Hırcın bir göldü ilk durağım yolumda,
Hırs denen.

Sonra ayrılığa vardı yolum…
Üşüdüm, içim acıdı.

Bilemedim.
Sığ bir göldü konu verdim yorgun,
Tüylerim soldu.
Kaybetmiştim tüm yoldaşlarımı
Debelendim içinde sığlığın.
İsmi kıskançlıkmış gölün.

Zar zordu havalandım.
Kafdağına vardığımda
Bir taştı üzerine tünediğim.
Simurg Hakkını helal et yazan…

Yoldaşsızdım.
Sadece murgdum.
Hiç de tanımı olmayan...

Aşağılara baktığımda gördüm
Havalandığım deniz
Kana kana

Kafdağının eteklerini sulamaktaydı…


Usulca süzüldüm aşağıya
Kıyısına tüneyi verdim.

Hep içmekten korktum,
Hep yüzmekten,

Biter diye...

Kimim derken kendime,

yüzerken bu denizde…

Kıyısında durduğumda.

Butimar kuşu dendim.
EA

“İçini kaz, daha yakından bak, kendini bil.”

“İyi insanın nasıl olması gerektiğini anlatmayı bırak artık; anlattığın insan ol.”

Marcus Aurelius

Not: Otopside safrakesem kayıp yahu nereye koydum?