Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

06 Ocak '12

 
Kategori
Yoga / Meditasyon
 

Bütünsel olarak Yoga nedir? (Bölüm 2)

Bütünsel olarak Yoga nedir? (Bölüm 2)
 

Özet:

Birinci bölümde yoganın tanımlanmasında ve tanıtılmasında yaygın kullanılan ağaç metaforundan bahsetmiş ve Yamalar (ağacın kökleri- kendimize hakim olma), Nyamalar (ağacın gövdesi-gözlemleme yapmamız), Asanalar (ağacın dalları-fiziksel duruşlar), Pranayama (ağacın yaprakları-Hayat enerjisinin kontrol edilmesi), Pratyahara (ağacın kabuğu- dikkatin içe yönlendirilmesi) ‘dan bahsetmiştik.  Devamla;…

- Ağacın özsuyu (Dharana) Konsantrasyondur.

Dharana, ilk adımda dışsal bir noktada yüzeysel olarak dikkatin toplanması ve o noktada sabit olarak tutulması diye tarif edilebilir. Zihin bu çalışmalarda bir obje üzerinde zaafa uğramadan durabilmeyi öğrenmelidir. Aslında bu olay psişik varlığın bir nokta üzerinde sabit kalarak uzun süreli yoğunlaşmasıdır.

Konsantrasyon yeteneğinin kazanılabilmesi için zihnin bazı eşiklerden atlamalı, kendisine mani olan duyumları, duyguları ve düşünceleri, zihinsel faaliyetleri yok etmeli ya da en aza indirmelidir.

Dharana, Yoga' da bir eşik olarak kabul edilir. Kişinin kendisini analiz etmesi, Yoga yoluna devam edip etmeyeceğinin kararını Dharana çalışmalarına başlamadan önce vermiş olması istenilir. Bu analizde kişi daha evvel öğrendiklerini ve uyguladıklarını, Yama, Niyama, Asana, Pranayama, Pratyahara basamaklarında tek tek kontrol eder, aldığı yolu inceler ve eksikleri varsa bunları tamamlama çabaları içine girer. Eksiklerinin olmadığı kararına varırsa, bu seferde mantığı ile kendi üzerinde yapmış olduğu çalışmaların faydalarının farkına varmaya çalışır. Mantık ile Yoga' nın faydalarını onayladıktan sonra çalışmalara devam etmek konsantrasyonda daha hızlı olarak ilerlemeyi mümkün kılacaktır.

- Ağacın çiçeği (Dhyana)Konsantrasyon halinde, kişinin kendisni zorlamadan kalabilmesi durumudur.

Dhyana olarak adlandırılan meditasyon teknikleri yaşamın anlamını kavramak ve içsel bilgeliği geliştirmek iin etkili araçlardır. Bu teknikler sayesinde zihinsel gerginlik ve duygusal huzursuzluk ortadan kaldırılmakta, gerçek benlik algılanmakta ve içsel gerçeklikle bağ kurulmaktadır. Doğuştan gelen içsel anlayış ve farkındalık uyanmaktadır. Spiritüel varoluş biçimleri ortaya çıkmaktadır. Dhyana, zihinsel kontrolun ikinci aşamasıdır. Sanskritçe Dhyana kelimesi  Dhyai sözcüğünden türemiştir. Dhyai sözcüğü derin konsantrasyon veya meditasyon demektir. Böylece Dhyana bilincin derin konsantrasyon aracılığıyle bir imgeye devamlı ve kseintisiz tutunma işlemidir. Meditasyon sırasında, vücudun bütün hücrelerinin içine işlemiş bilinç enerjisi bir noktada toplanmaktadır. Beden-bilinç sistemi birlşemekte ve insan birlik bilincini yaşamaktadır. Bütün canlılarla bir ve aynı olduğunun bilincine varmaktadır. Diğer varlıklarla ve gerçek içsel benlikle yabancılaşma sona ermektedir. Birey boşluk ve kaygı duygularıyla boğuşmaktan kurtulmaktadır. Maneviyat yeni bir anlam kazanmakta, birey içsel doyuma ulaşmakta ve içindeki boşluğu doldurmaktadır. Bir imgenin bilinçte yeterince uzun zaman, devamlı ve kesintisiz tutulma işlemi sayesinde konsantrasyon çok derin olduğunda Dhyana gerçekleşmektedir. Böylelikle devamlı ve kesintisiz derin konsantrasyonla meditasyon işlemi gerçekleştirilir. Yoga sistemine göre, konsantrasyon dikkati dağıtmadan 144 saniye sürerse,meditasyon gerçekleşmektedir. Dhyana, aralıksız ve kesintisiz derin konsantrasyon yani meditasyon halidir.

- Ağacın meyvesi (Samadhi) Yoga'nın nihai hedefi olan Evrensel Bilinç ile birleşmedir.

Meditasyonda son aşamada yapılan çalışma her ne ise bu çalışmadaki çabadan vazgeçildiği an düşünceler sıfırlanır. Çünkü Samadhi anında çaba tamamen çözülmüş durumdadır. Bu arada bir de çaba gösteren yani kişi de bu durumun içindedir.Sanmadhi de kişi de çözülür.Çaba göstermek ya da çaba gösteren artık tamamen ortadan kalkmıştır.Yani “BEN” yada “BENLİK” egosu da tamamen ortadan kalkar. Bu durum tam anlamı ile “Birlik bilincine varmak” olarak da açıklanabilir. Tüm ikiliklerin, yani özne nesnenin ortadan kalkarak “Bir” olduğu, meditasyon yapan ile meditasyon yapılanın tek olduğu, bireysel benliğin evrensel bilinçle birleştiği durumdur. Böylece kişi de evrenle birleşir, “ben” kavramı kalkar, her şeyle bir ve bütün olunur. Yani evrende eririz.

En sonda sonsuz huzur ve mutluluk vardır. Samadhi de çabasız hale geldiğimizde günlük hayattaki bütün hareketleriniz de çabasız olur. Yani konuşan, yürüyen, yapan da biz değilizdir. Sonuç olarak günlük hayatımızdaki sükunetli ve rahat,huzurlu halimiz kaçınılmaz sonuçtur.Bütün bu huzur aynı zamanda dalga dalga etrafımıza yayılarak bütün çevremizi ve evreni kaplar. Ve bütün basamaklar tamamlanır.

BÜTÜN BU BASAMAKLARDAN ELDE EDİLEN SONUÇ:

Bütün yapılan çalışmalar önce beden seviyesinde başlar. Bedenimiz sağlıklı tutabiliyorsak (asanalarla), yaşam gücümüzü kontrol edebiliyorsak (Pranayama), kişiliğimiz üzerindeki düzeltmeleri gerçekleştirebiliyorsak (Yama ve Niyamalar), dikkatimizi dış dünyayı da kabul ederek içimize döndürebiliyorsak (Prathiara), tam konsantre olup, sonsuz huzur ve dinginlik hissine ulaşabiliyorsak, benlik fikrini bile evrenin içinde eritebiliyorsak işte o zaman (Dharana, Dyana, Samadhi) ye ulaşılır. Ve o zaman da yogada yapmak ve ulaşmak istediğimiz her seviyeyi tamamlamış oluruz.. Bütün bunları günlük hayatın içinde de yapabiliyorsak fiziksel, zihinsel ve ruhsal boyutta son derece sağlıklı ve mutlu olarak yaşamımızı bu bilinçle yürütebiliriz.

 
Toplam blog
: 58
: 536
Kayıt tarihi
: 14.09.11
 
 

"Uzun ince bir yoldayım" diye tarif etmiş hayatını Ozan Aşık Veysel. Yazdığı bu sözlerinde beni e..