Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

05 Şubat '09

 
Kategori
Psikoloji
 

Büyüdünüz mü?

Büyüdünüz mü?
 

İnanmak, her kapıyı açan bir anahtar.

Önce kendine inanmakla başlar her şey…Yapacağına inanmak, başaracağına...İnsan istediği takdirde her şeyi başarır. Bu durumda neyi yanlış yapıyoruz?Zihnimizi gerçek anlamda odaklamıyoruz yapmak istediğimize ya da gerçekten istemiyoruz gerçekleştirmeyi. Devamlı engeller koyuyoruz düşüncelerimize, duygularımıza, benliğimize…Bu da öncelikle beynimize “yapamayacaksın” iletisini gönderiyor.Sonuç da sürpriz değil tabiî ki…Bu durumda başaramıyoruz…

Kendine inanmak çok mu zor?Hayır değil ama, biz zihnimizde öyle engeller kurguluyoruz ki tam anlamıyla “değiştirilmesi imkansız bir kader “ tasarlıyoruz. Aslında insan müthiş bir varlık, gerçek anlamda “gücü” ile bir yola baş koyduğunda ona kimse engel olamıyor…Tarih bunu kanıtlayan milyonlarca insan ile dolu ve hepsinin bir tek ortak özelliği var.”Onlar kendilerine inandılar hem de başkaları onlara inanmadığı halde.”

İkinci olarak da sabır gerekiyor. “Sabreden derviş muradına ermiş.” “Bin düşün bir söyle.”gibi sözler boşuna söylenmemiş…

“Sabır ve inanç” güzel bir hayatın temel taşları…Peki nedir bizi amacımızdan alıkoyan?Biz devamlı mazeretler buluyoruz gerçekleştiremediğimiz amaçlarımıza. Bir söz duymuştum:”Bir şeyi yapmak isteyen yapar, istemeyen mazeret bulur.”Ders içinde zaman zaman konuşan öğrencilerim olur.”Niye konuşuyorsun?”diye sorduğumda, ”Arkadaşım konuşturdu” dediklerinde, ben de şunu söylerim: “Gerçekten konuşmak istemeseydin o seni konuşturabilir miydi?” “Cevap, hayır olur” Ben de biraz ara veririm


Biz mazeretleri seviyoruz. Aslında fark etmediğimiz şey, hepimiz seçimlerimizi yaşıyoruz. Başarılı olmak ya da olmamak yahut mutlu olup olmamak, üzülmek kırılmak...Daha birçok şey… Kendi seçimimiz değil mi?

Çocuğumuz sobaya yaklaştığında ve elini yaktığında sobayı döveriz. ”Ah soba ah!Neden benim bir tanemi yaktın!” diye, sobanın suçu mudur çocuğumuzun yanması, düşmesi, ayağını acıtması….vb gibi? Değil elbette. Bunun sonucunda ne olur biliyor musunuz? Başımıza gelen her kötü olayda bir “günah keçisi” ararız. Sınavdan yüksek alınca “Ben aldım.” Düşük alınca “ Öğretmen bana düşük not verdi” olur.

Artık yaptıklarımızın sorumluluğunu alma zamanımız gelmedi mi sizce?

Artık büyümedik mi?

 
Toplam blog
: 130
: 480
Kayıt tarihi
: 13.08.08
 
 

17 Haziran 1982 Manisa doğumluyum. Türkçe öğretmeniyim. İzmir'de yaşıyorum. Yazmak yaşamak benim ..