Büyük düşünebilmek

Günümüz dünyasında uzak, yakın fark etmiyor. Ankara ‘da olmuşsun Burdur ‘da olmuşsun fark etmiyor.

Teknoloji sayesinde, şehir olarak çok uzak, görüşemem, bulamam mazereti geçerli değil. Ben ulaşamadım, bulamadım deme şansımız yok.

Mazeretleri bitiren, teknoloji için çalışanları takdir etmek gerekir. Meraklıyım demiştim. Mail ne zaman kullanılmaya başladı diye, kendi kendime sorarken, bir vesileyle öğrendim.

1971 yılında elektronik posta kullanılmaya başlanmış. Ben tam 35 yıl geriden geliyorum. Çağdaşlaşma noktasında çok yaygın değildi başka, elektronik posta. Yaygın olsa da aynı zamanda kullanabilirdim.

Elektronik postama baktım diyoruz veya mail tabiri kullanıyoruz ya nedir, yenir mi, içilir mi diyenlere?

Halkımıza anlatmak için, eskiden mektup vardı, gider postaneden pul yapıştırır. Gönderirdik, bilgisayardan haberleşmeye, mektuplaşmaya, yazarak göndermeye mail ve elektronik posta diyoruz.

Adresime tanımadığım birisi mektup göndermiş, içeriğini okudum. Davetiyeydi Burdur belediyesinin düzenlediği, hani son günlerde yapılan etkinliklerle ilgili..

Hem tanışmak, hem de böyle jestin sahibinin Burdur’ da oturduğunu düşünerek, hemen cevap yazdım. Kısaca kendimden bahsettim. Cep telefonumun numarasını yazdım.

İçeride meşgul iken cep telefonum aranmış. Cep telefonuma baktım. Numara tanıdık değildi. Aranmışım, huyumdur, arayanları görünce ararım. Bazıları aransa da aramaz.

Neyse aradım, telefonu açan kişi ben Ayhan Çetin dedi. Ayhan Çetin kimdir demeden, kısaca anlattı Ankara’ da Burdur için kalbi çarpan, yüreğiyle Burdur ‘da olduğunu, Burdur da doğdum, Burdur için elimden geleni yapmaya hazır biriyim demesin mi?

Şaşırmıştım, Ayhan Çetin Burdur ‘da derken Ankara ‘dayım demesin mi? Ankara da işini anlattı. Memnuniyet vericiydi. Bizim Ayhan Çetinlere, Ahmet Şakar’lara çok ihtiyacımız var.

Ayhan bey o kadar duyarlı ki, Burdur’ la ilgili tüm güncel olayları bana postalar oldu.

İstanbul’ da kaybettiğimiz maliye bürokratının feci ölümünü Ayhan bey sayesinde öğrendim, Ruhuna hemşerimizin, dualar okudum. Yine kaybettiğimiz bilim adamının geçmişini kısaca aktararak Burdur ‘da yaşarcasına bilgi aktarıyordu.

Bütün insanımızın duyarlı olmasını beklemek saf kalplilik olur. Hiç olmazsa birazcık gayretle, faydalı olsak, insanlığa ne güzellikler elde ederiz.

Ayhan beyin Ankara’ da işi bilgisayar üzerine. Bizi bize, tanıtan doğduğumuz yerin kıymetini hatırlatan, böylesi insanlara ihtiyacımız var.

Şahsen yüz yüze tanışmadık. Bakarsın dünya küçük mü, küçük diyoruz. Yüz yüze de, geliriz. Donanımlı bilgili, ilgili, Burdur için çalışan, katkım olsun, evlatlarımız Ankara’ ya gelince abisi olmaya hazır biri Ayhan bey.

Gönlünü, kapısını, açtığını belirtiyor. Ayhan beyin samimiyeti telefonda belli oluyordu.

Çoğumuz başkalarında hata ararız.

Önemli olan iş yapmak, yoksa akşam sabah mümkün olmayan değişimin konuşulmasının faydası yok. Önce değişimin, sorumluluğun kendimizden başlaması gerektiğini idrak etmeyenlerden değil.

Önce kendimi ve sorumluluğumun içindekilerin sorumluluğumu yapayım diyenlerden Ayhan bey.

Ağlamayı herkes becerir, önemli olan iş yapmaktır. Vaatle karın doymuyor. Üretme, çalışma, ürün işte bu olmalıdır.

Buluşamıyoruz kimse ilgilenmiyorsan ötesi var, yapılmayanı yapmak. Eksik gördüğümüz konulara sahip çıkmak. Elimizi taşın altına koymak.

Hayatta ancak büyük düşünenler, ayakta kalmışlardır.