Büyük Harflerin Kullanılışı

             Yaşanan ve Unutulmayan

Bugün hava soğuyunca Oya Hanım kışlık giysilerini giyindi. Ayşe Teyze  erkenden kalktı. Hemen Doktor Rıza  Bey’i uyandırdı.İçinden geldiğince saygılıydı kocasına.O’nu sayması sevgisinden             kaynaklanıyordu kuşkusuz. O, Kurtuluş Savaşı günlerinde tığ gibi bir delikanlıymış.

O günlerden bu yana kaç yıl geçti ?! TBMM’nin açılışını unutamıyordu. TC Atatürkçülükle boy atmıştı. Dilimiz Türkçe  gelişmiş, yabancı kökenli sözcüklerden ayıklanmıştı. Bu gidişten mutlu olmayanlar Türkçe sözcüklere karşı çıkıyor, uydurma    diyorlardı.Turgut Özakman’ın Şu Çılgın Türkler adlı yapıtı o günlerin belgesi niteliğindeydi.

 Dr. Rıza Bey 10 Kasım 1938’de orta yaşlardaydı. Mutlu  olayların yanında bu acı günü de  dün gibi anımsıyordu. Türkiye’de yaşayan Türkler için her 10 Kasım ,“ O’nu duymak, anlamak için  hesap vereceği bir gün olmalı diye düşündü .

 Korkma , sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak ;

Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak .

O benim milletimin yıldızıdır , parlayacak ;

O benimdir , o benim milletimindir ancak .

M . Akif Ersoy’un dizeleri Oya Hanım’ın, Ayşe Teyze’nin, Dr. Rıza Bey’in yaşama bakışını , yaşamdan beklediklerini ne güzel özetliyordu .

 Yukarıdaki metinden yararlanarak büyük harflerin  nerelerde kullanıldığını belirleyelim: 

 . Tümcelerin ilk harfleri büyük yazılmış .

 . Özel adlar büyük harfle başlamış .Örneğin, Oya, Türkler, Türkiye

 . Özel adlarla birlikte kullanılan sanlar (unvan), takma adlar da büyük harfle başlamış. Örneğin , Doktor Rıza  Bey, Oya Hanım, Ayşe Teyze...

.Tamlama biçiminde kurulmuş ancak kalıplaşmamış özel ad kimliği kazanmış  sözcüklerin ilk harfi    büyük harfle yazılır. Örneğin, Kurtuluş Savaşı, Keban Barajı, Lozan Antlaşması...