Büyük Ortadoğu, İsrail ve terör

Bugün aslında yeni yıl ile ilgili bir yazı yazacaktım… Ancak gündemimize tepeden inerek “güm” diye oturan İsrail bombaları bana şimdilik yeni yıl yazısını yazmayı erteletmiş oldu…

Aynı kanlı senaryoların yeni yaştan “temcit pilavı” misali ısıtılıp ısıtılıp bilmem kaçıncı defa önümüze gelişinin/getirilişinin ruhumuza verdiği buhran/kâbus dolu hediyeleri, “artık almak istemiyoruz” diye yırtınsak da almak zorunda kalıyoruz…

Büyük Orta Doğu Projesihaberlerinin bir sonbahar vakti ağaçlardan düşen sarı yaprakların hafifbir rüzgâr çıktığı zamanki gezinmelerine benzer bir şeklide zaman zaman ortalıkta dolaşıyor olması ve ne yazık ki o projeden yapraktan bahseder gibi alelade bahsedilmesi bir yana, hala proje sahiplerinin vegayelerinin çözülememiş olması da ayrı bir kahır/üzüntü/hicap konusu…

Kendilerine ait toprakları olmadığı varsayılan ama yıllarca başka milletlere zulmederek topraklarına yerleşen ve “Büyük” devlet kurma hayaliyle yanıp tutuşan, yanıp tutuşurken etrafındakileri de yakmaktan geri kalmayan “O” devlet, hiç sanmam bütün bunları kendine dert ediyor olsun…

Zira dünyada önde gelen hemen her ülkede etkili lobiler kurmuş, kilit noktaları ele geçirmiş, söz sahibi şirketleri satın almış, etkili ve güçlü bir gizlilik prensibiyle gerekli temelleri atmış; şimdi de bunun sefasını sürmekteler…

Zaten kamuoyuna yansıyan ve kendilerinin bizzat müsebbibi oldukları olumsuzluklar ancak ve ancak denetimlerinden geçerek kamuoyuna servis edilmekte, istemedikleri hiçbir ayrıntı günyüzüne çıkmamaktadır…

Yalnızca kılıfa sığdıramadıkları minareler açığa çıkmakta ve biz de görünen kısımdan yorumlar yapabilmekteyiz… İşte onlardan bir tanesi de yaşanan ve insanlığı utandıracak boyuttaki bombalama eylemidir…

Her ne kadar bu saldırıyı, kendilerine yapılan terörist saldırılara karşılık vermek ve terör örgütünü çökertmek için yaptıklarını söyleyecek olsalar da masum insanların öldürüldüğü bu saldırının tasvip edilmesi imkânsız ötesidir…

Zira terör örgütünün çekmesi gereken cezayı masum halk çekmekte ve hayatlarıyla bu bedeli ödemektedirler… Üstelik kendilerini savunma hakları/ imkânları da yokken…

Çok kaba ama çok kaba bir örnekle açmak gerekirse; PKK’nın yaptığı saldırılara misilleme olsun diye Türk Ordusu’nun herhangi bir yerleşim yerinin bombalaması ve masum yüzlerce kişinin ölmesine sebebiyet vermesi ne kadar kabul edilemez ise bu saldırı da o kadar kabul edilemez…

Kaldı ki Türk Milleti olarak insan yaşamına her daim en fazla önemi vermiş ve kurunun yanında yaşın yanmasına da izin vermemeye azami derecede ihtimam göstermişizdir… Öyleyken şimdilerde yok “filan soykırımı” yok falan “sözde tasarısı” diye diye tepemizde uçurulan akbabalara şahit olmaktayız…

Şimdi merak ediyorum ve bekliyorum, hatta ümit ediyorum, her kesimden insanımız bu menfur saldırıyı kınayacak, gerekli tepkiyi gösterecek ve bir kez daha Filistin’li din kardeşlerinin acılarını paylaşacaklardır… Özellikle “aydın” olduğu belirtilen ve olur olmaz her şeyden “özür dileyen” kitle bakalım bu defa kimden ve nasıl özür dileyecek…

Elbette ki her kişinin tepkisi olacaktır, ancak göstereceği reaksiyon herkesin konumuna ve statüsüne göre ayrı bir önem kazanacaktır… Sıradan bir vatandaş “İsrail’i kınadığını bildiren bir deklarasyon” yayınlasa ne olur ki… Bunu yetkili makamların hem de etkili bir şekildeyapması beklenir… Medyada yer alan etkili söz sahiplerinin de yine yanı şekilde yazılarıyla bu saldırıyı kınaması ve köşelerinden halkı aydınlatıcı bilgiler vermesi beklenir…

Hasbelkader buralarda yazıyor olmak beni de aynı şekilde tepki vermeye, gerekli hassasiyeti göstermeye itti… Şimdilik elimizden gelen budur…

Murat HACIOĞLU
28 Aralık 2008 Pazar