Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

19 Kasım '06

 
Kategori
Aşk - Evlilik
 

Büyümek böyle bir şey midir anne?

Büyümek böyle bir şey midir anne?
 

Anne, dün beni üzgün gördüğünde yüzündeki çizgilerin arasına sıkışıp kalmış göz yaşlarına dokunabilmeyi istedim.

Anne, dün benim için yüreğinde bir parçayı kederle boyandığında, oraya uzanarak bembeyaz bir papatya çizebilmeyi diledim.

Anne, yüreğindende ki o ak güvercin saflığındaki yumşacık duygularını, sözlerinle olmasa da gözlerinle bana ulaştırdığında sana sarılmayı istedim.

Ama gerek görmedim. Sen hissettin, ben de bildim...
Çünkü: Ben bir şeyleri illa ki dile getirmekten vazgeçtim. Epey zamandır, içten içe ve durmaksızın kanayan bir yüreği, gülücükten bir maskenin ardında gizlemeyi, öğrendim öğreneli bazı edimlerimi kaybettim anne.

Ama, hala ara ara sızan göz yaşlarımı terk etmedim. Yerli yersiz göz pınarlarımı ziyaret edişlerine rağmen onlardan nefrette etmedim. Hatta onların; benim çocuk kalmış, o naif, kırılgan, o saf yanımın yansıması olduklarına karar verdim.

Anne, ben çok sevdim... Nedenini bile bilmeden. Onun, benimle olmasını çok istedim. Bir ömrü beraber geçirebilmeyi çocuklarını, çocuklarım gibi besleyebilmeyi diledim.

Gözlerini gözlerimin karşısına koyup saatlerce sessizlikte onu izleyebilmeyi, ellerine uzanıp uzun ince parmaklarını tek tek öpebilmeyi istedim...

O dizlerimde uzanırken, usulca eğilip saçlarını koklayabilmeyi hayal ettim...
İşte anne, ben hayatım da ilk defa böylesine, böylesine imkaansız bi şeyi; bu kadar çok diledim...

Ne ihtiyaçlarımı giderdiğinden, ne bana aşık olduğundan, ne beni özel hissettirdiğinden...Bunların hiç biri olmaksızın; onu olduğu her haliyle ve sadece "O" olduğu için, sevdim ben anne.

Onun yüreğinden bana uzanan ışığı görebildim. Ve benden ona ulaşan, koşulsuz bir sevgiyle, ona karşılık verdim. Saf, aydınlık ve taze bir ışık demetiydi, üstelik pembe renkli. İşte anne, ben o an'dan beri her şeye rağmen ve her şeyden çok; sadece onu sevdim....

"Neden O?" diye sorma, neden karşılık görmedin de deme lüfen bana. Nedenleri bilmiyorum ki bende. Sormak ve cevap aramakla geçirdiğim dönemleri bitirdim ben anne. En iyisi mi, gel sen de bana hiç bir şey deme.

Şimdi göğüs kafesimden içeri doğru uzana bir boşluk var. Ve onun yüzölçümü, bedenimden bile büyük. Oraya nasıl sığıyor inan bunu ben bilmiyorum anne.

Yüzleşmek, böyle bir şey midir sence? Bir şeyi içten içe hissetmekle, hayatına alıp canlı kanlı bir halde onunla göz göze gelmek arasında ki ayrıma varmak mıdır, yüzleşmek?

Gözleri gözlerine değerken, nefesini kendi nefesin gibi hissedebilecekdenli yakınındayken; yüreğinde artık bu dönüşümün gerçekleştiğini duyumsamak mıdır "yüzleşmek"?

İşte "Bilmek" dedikleri buymuş değil mi anne? Doğruymuş demek ki, söylediklerin. Hissetmekle, bilmek arasında ki fark sadece yaşanınca bilinirmiş... Söylemek yetmez, bu farkı onu yaşamamış olana anlatmaya çalışmak ise, hiç bir şey ifade etmezmiş...

Yaşadım ve şimdi bir boşluğum var benim de anne. Tamamen bana ait, doldurulmasına bile ihtiyaç duymadığım öyle kalmasının beni daha da güçlendireceğine inandığım, kara delik vari bir boşluğum var işte benimde. Sonunda oldu, şimdi yerinden sökülen yüreğin yerini, bu koca boşluk doldurdu.

"Senin sevdiğini değil, seni seveni seç" derdin. "Zamanla seni sevenin sevgisi, senin de ona benzer duygular geliştirebilmene ön ayak olur. Karşılıklı olursa ne ala, ama olmazsa tercihini, senin sevdiğinden değil, seni sevenden yana yap" değişin, şimdi kulaklarımda anne.

Bu sevginin geçici bir hissedişten, ucarı duygulardan ibaret olmadığını uzun süredir bilsemde, artık onu yüreğimde ki sandığa kitlemenin vakti geldi anne.

Onu; en saf, en güzel ve en olgun haline getirdiğim bu zamanda, tam bu gün, o sandığa kaldırcağım. Ve artık sadece kendime saklayacağım. Ona ne bir tek söz, ne bir tek yabancı göz değmeyecek bundan böyle. Ve sadece beklenmedik birinden, beklenmedik bir anda gelen bana özel bir armağan olarak hatırlanacak bundan böyle bende...

Sana son bir sorum olacak, ama gülümse sadece lütfen bana cevap verme: Söylesene; büyümek, dediğiniz böyle bir şey midir anne?

Sevgi ve ışıkla
Ayna

Resim:http://www.deviantart.com/

 
Toplam blog
: 268
: 1969
Kayıt tarihi
: 15.09.06
 
 

Var olan her oluş ve bozuluş hakkında gözlem, tahlil ve sonuca varma sürecindeki yolculuğumu, siz..