Büyümek

Sen büyüdüğünde,

ne bu dağlar kalacak,

ne bu su,

ne de bu beyaz...

Sen büyüdüğünde,

kırılmış kırılmış olacak bütün cam sürahiler içinde.

yağmalamış olacak kurşun askerlerin dizini...

aynalar sırrını kaybetmiş olacak.

Kendini ipince bir darağacında,

bir urganda,

bir ilmek bulduğunda,

hele bir de şüphe düşecek ruhuna...

Sen büyüdüğünde,

ne aynı ateşler yanacak,

ne de yıldızlar işte öyle kayacak...

Çocukluktan yetişkinliğe fiziksel yolculuk kısa sürüyor. Ruhsal seyahatlerse (meraklısı için) hayli zaman alıyor ve hiç bitmiyor... Ne güzel!... Çünkü bütün bunlar toplanıyor ve koca bir hayat oluyor...

Bu yolculuklarda, evladını-yavrusunu-çocuğunu-canını-ciğerini yalnız bırakmayan bütün o sevecen-verici-özden veren-geri ödeme beklemeyen-kucağı sımsıcak annelerin ellerinden öpüyorum!