Büyüt besle uçur

Doğur, besle, büyüt, okut, uçsun gitsin. Kendi kendine bıdır bıdır konuşurken, bir yandanda otobüsün koltuğuna yerleşmeye çalışıyordu. Üç kişi fazladan alacaklar diye şu koltukları neye böyle tıkış tıkış yaparlarki? Edirne den Kars' a uzun bir yolculuk olacaktı. Yan koltuğa inşallah biri gelmez diye geçirdi içinden. Çantasdını şöyle bir kontrol etti. Her şey tamamdı. Neden sonra muavinin mikrofondan söylediği bildik anonsla yolculuk başlıyordu. Ne dediğikleri anlaşılmıyor ama kulağa hoş geliyor. Arabesk gibi. Bu anonsları ya Tatlıses, yada Müslim baba yapmalı, diye düşündü. Keyfi yerine geldi. Kızına gidiyordu. Maviş kızına. Babasız büyüttüğü, zorluklarla okuttuğu, sonunda öğretmen yapıp Kars'ın Çıldır kasabasının ücra bir köyüne gönderdiği Mavişine gidiyordu.

Çantasını açtı. Yününü ve şişlerini çıkardı. Oralar soğuktur diye bir sürü kazak, atkı, eldiven örmüştü Mavişine.
Şimdide atkı örüyordu . Yolculuğun sonuna kadar bitirmeye kararlıydı. Örerken Mavişini düşünüyordu. Tayini çıktığı gün ikiside çok heyecanlanmıştı. Hemen haritayı yaydılar önlerine, önce Kars'ı sonra güçlükle Çıldı'ı buldular ama köy yoktu. Maviş kızım bu köy haritada bile yok. Nasıl gidip nasıl bulacaksın o köyü. Maviş gitti buldu.Şimdi kendide gidiyordu. Makine gibiydi parmakları. Şişlerin şıkırtısı otobüsün her yanından duyuluyordu adeta. Yanıbaşında dikilen muavinin sesiyle irkildi.
- Ne örüyorsun böyle harıl harıl hanım teyze? İki ters bir yüz. Haruşemi ? Örnekte güzelmiş. Zeki Müren göbeğimi diyorlar buna.
- Yok Türkan Şoray dudağı. Ne diyorsun mavin bey oğlum ? Mavişime atkı örüyorum. Bir şeymi oldu ?
- Yok bir şey olmadı da, icabında olabilir.
- Nasıl yani ?
- Yolculuk bu hanım teyze. Kaza olur. Otobüs devrilir. Şişler bi yerine batar. dimi ama.
- Otobüs devrilirse ölürüz mavin bey oğlum. Ben öldükten sonra şişler nereme batarsa batsın. Umurudamı. Hadi sen git kaptana söyle devirmesin otobüsü, bende mavişimin atkısını bitiriyim.