Büyüyen ben değilim yüreğim

Çocukken gözümden süzülen yaşlar şimdi yüreğimi ıslatıyor....Erken uyuyup sabah oyuna koşan gözlerim uyumuyor. Yerinde duramayan dizlerim kilitli kapı gibi... Hiç söz dinlemeyen kulaklar şimdilerde nasihat dinliyor. Bundan mı güneşin doğuşu bana haz vermiyor. Yaralı yürek çürümeyi bekliyor.

Takılsam bir uçurtmanın kanadına düşlerime yön verir mi bir çocuk umuduyla uyurken yarınlara. Dört yanım duvar olmasa da yüreğin firar be şair.. Hangi düşte görülmüş umuda fire vermek. Direnmek inadına diyen değilmiydi şehre sığmayan gönlünden geçenler. Kapat artık ağaran perdelerini birazdan yeni umutlar yelken açacak yeni bitme yüreklerde...

18 Eylül 2009
Nilüfer

Halime AKTAŞ