Buzdan Kalp

Mart ayıydı ve kar yağıyordu.

Yağan kardan göz gözü görmüyordu.Toprak görünmez olmuştu.. Ağaçlar dallarını, elektrik telleri kendini yerlere salmıştı.

Tabiat boyun eğmişti kaderine.

Annem böyle havalarda sabahın erken saatinde bir sela sesi duyduğu zaman oturduğu pencerenin önünde son hızla yağan kara bakıp da; " Bu havada da ölünür mü be kardeşim" derdi hep.

Ölümün havası ve saati de olur muydu hiç?

Oysa annem de böyle bir havada ölmüştü..
Ölümün saati.. havası.. ya da uzatma dakikaları yoktu.

Bir masaldır bu hayat.. ve masallar da "bir varmış.. bir yokmuş"'la başlar hep.

Yaşanamamış an'ları çoktur. Bir varmış bir yokmuş derken, bir bakmışız bitivermiş sonlanmış.. bir bakmışız ki yaşamın en çukur yerine bir sevda..
Bir ömür yuvarlanmış...


Kar yağıyordu..

Henüz ayak basılmamış karla kaplı asfalt yolda ağır ağır ilerliyordu araba.. arkasına konan uzunca tahta kutunun üzerine karlar çoktan yığılmıştı bile.. tabiat ölüydü.. ve tüm kuşlar da ölmüştü sanki..

Genç adam tek başına arabanın arkasında yürüyordu bir elini tahta kutunun üzerine koymuş vaziyette.. kolu boylu boyunca kar olmuştu..
Hiç bırakmıyordu inatla.. bir an olsun bırakmıyordu.
Katılaşmıştı eli, buzdan bir el olmuştu.
Yüreği de buzdan bir yürek...

Donmuştu...

Görseniz bir ölü gibi yürüyordu.
Ya da buzdan bir adam...

Araba ağır ağır ilerliyordu onun adımlarına eş.
Geciktirmek istiyorlardı sanki son durak yerini..

Dudakları morarmıştı.

Gözleri sabitlenmişken sevdiğinin üzerine.. birdenbire el etti öne doğru arabayı durdurdu.
Karları temizledi bir süre.. sonra "tamam "dedi.. yürüdü yine ağır ağır..

Kirpiklerine kar taneleri sıralanmıştı gözleri seçilmiyordu ama;
Gördüm..
Ağlıyordu.
Gözyaşları,
Buzdan bir inci tanesi olup yuvarlanıyordu yere.

Henüz süt kokan bir bebek ve,
Buzdan bir kalp bırakmıştı geride hayat!
Acımasız, umarsız.. vicdansız hayat.
Sevda bilmez, aşk bilmez hayat !

Sızılarla, sancılarla, acılarla doğar ya hani insan,
Ve sızılar.. sancılar.. acılar bırakarak da ölür..

Ölümün havası, saati yoktur..
Bir masal gibi yaşanır ve birdenbire tükeniverir herşey,
Bir varsın..
Hiç yoksun..

Bu kadar basit !


**sevgili !
Senin hediyen diye,
Ben hala eritmedim..
Yüreğimdeki hala
Buzdan bir kalp...**