Çaba zorlama disiplindir; kapasiteyi aşan çaba işkence sayılmalı

Bir işi, bir şeyi yaparken göstereceğiniz gayret kapasitenizi aşarsa  bir noktadan sonra iflas edersiniz. Bu konuda sanki bilinenleri tekrar ediyor gibiyim ama  çok ciddi yanlışlar yapılıyor. "Herkes kazanıyor sen üniversiteyi niye kazanamıyorsun" Bir kere herkes kazanmıyor da bu kişinin üniversiteyi kazanacak kapasitede olmayabileceğini niye düşünmüyorsun? Çalışırsan olur diyorsun. Hayır, olmaz.

Kişilerin kapasiteleri zorlanamaz. Çaba kutsal olarak gösteriliyor. Zorlama çaba bal gibi işkence. Kişinin yeteneği kapasitesi neyse onunla ilgili çabayı isteyebilirsin. Peki, kişinin bu kapasitesi nedir? Ortada bir kötü niyet ya da tembellik durumu yoksa kendi iradesiyle ortaya koyduğu "daha fazlasını yapamıyorum" durumudur.

Cahil anne babalarımızın ve büyüklerimizin bilinçsiz davranışları yüzünden çaba denilen kamçıyı kı... mıza yiyip duruyoruz , "yapacaksın" Be cahil adamlar yapmak bir şeyi sadece yapmaktan ibaret değil ki! Kapasite var, şartların uygunluğu var, istek var, irade var... Sen bunları bir araya getirmeden o çok güvendiğin çaba denilen kamçıyla bir atı ahırdan bile çıkaramazsın! Yani zorla yaparsın da sonu nolur bilinmez. Çaba maba hikâye; yapabileceklerimiz sahip olduğumuz güç ve yetenek ile sınırlı. Çaba göstersinmiş, pöh!

Çaba zorlama bir disiplindir ve belli bir noktadan sonra insanların daha fazla çaba göstermelerine onların sağlığı açısından izin verilmemelidir. Çaba nedir ya, aslolan yetenektir. Belli bir düzende kurulmuş bir makineyi daha hızlı çalışsın diye zorla bakalım.

İnsanlar göstermeleri gereken çabayı göstermedikleri zaman sorumlu olurlar. Ferhat gibi dağları delemediği için kimseye bir şey diyemezsin. Dünyanın salakları almışlar ellerine çaba denilen kamçıyı evrenin atlarının uçurumlardan geçip dağları aşmasını istiyorlar. Çaba kutsalmış; alın teri, emek... Benim kamçı yediğim yerim kutsal değil mi?

"Gayret edersen olur" Her durum için bunu söylüyorlar... Bunlara göre insan isterse başaramayacağı şey yokmuş. Dediğin olsa bile uğraşmıyorum. Ben standarda ayarlı bir fabrikayım, kapasitemin üzerinde çalışmıyorum. Kapasitemle ne ürettiysem onu kabul edeceksin. "Ha gayret biraz daha çaba göster" diye arkamdan iteklemeyeceksin. Ne yapalım yani motoru mu patlatalım tövbe tövbe!

Yüzerek kıyıya çıkamazsam boğulur ölürüm kardeşim, bu kadar basit. Gücüm yetmiyorsa ben kendimi kurtaramam, birinin beni kurtarması lazım. İnsanın gücü bellidir yani, öyle çabayla, iteklemeyle olur mu?