Çabuk kanar şekerlere

Büyümeyen bir çocuk vardır içinde..

Hep bir heyecan, hep bir koşuşturma vardır zamanlarında, oyunlara geç kalacağını sandığından.

Konuşurken dinlenilmeyi, anlatamasa da cevap verilmeyi bekler hep, anlatabilmiş gibi..

İster ki, dinleyen kursun cümlesini gözlerinin hecelerinden..

Çocuk tarafının korkuyu bilmeyen hallerinden olsa gerek; güçlüdür de..

Ama pek göstermek istemez bunu.. Bir omuza yaslanmanın, elinden tutulmasının huzurunu çok sevdiğinden..

Yapmak istediklerinin inadını büyütür engellerin dikenlerine karşı..

Pes etmez yaramazlığı incitilmekten!

Çocuk ruhunun saflığı kadar sever, sevdi mi de; düşüp yaralanacağını hiç aklına getirmeden.

Yeter ki, görsün karşısındakinin çocukluğunu.. Sahteliğini anlar nasılsa göz boyamaların, anladığını belli etmeden.

Bir çocuk kadar da yalnızdır bazen..

Canı ne zaman isterse çıkar bu yalnızlığından..

Yoldaş olmak isteyen, hiç acele etmeden emin olmalı onunla yürümek istediğinden.

Çocuk yanından taşarsa duyguları, çılgınlaşır da..

Gözünü budaktan sakınmaz.. Hedefsiz atlar, duygularının en yükseğinden.

Çocukluğu hiç bitmeyecekmiş gibi yaşar büyüklüğünü de; gülmeleri sahi, göz yaşları sahidir..

Çabuk kanar şekerlere.. Acıyı hiç sevmediğinden..