Cadi kazanindaki Turkiye!

Bu ulkenin bir vatandasi olarak neler hissettigimi, bu hissettiklerimi nasil kelimelere dokmem gerektigine bir turlu karar veremiyorum. Buyuk ihtimalle negatif bir yazi silsilesine ait kelimelerden mutesekkil bir yazi cikacak ortaya, ama ben kendimi pozitif olmaya ve sadece bu tip yazilari kaleme almaya sartlandirmaya calissamda, parmak uclarim beynimden gelen hukme boyun egmek durumunda kaliyorlar!

Nedir bu ulkenin hali boyle? sanki cadi kazaninda bir Turkiye ve kendilerine vatanseverlikle-hainlik arasi ince cizgide rol bicmis bir takim adamlar! Bu adamlar ki, az cok , su veya bu nedenle media ve basin yoluyla desifre edilmis, bugune kadar da haklarinda hicbir cezai mueyyideye ugramamis insanlar.
Bu vatanseverler olarak resmedilenler, bugune kadar hicbir suca karismamis insanlarmiydi ki birden toplu operasyonlarla nezarete alindilar! eger suclu idilerse, neden bugune kadar beklendi?

Kafa karisikligi yaratmada hic ustumuze yok! Senelerce kendilerine vatansever adini veren turlu teskilatlarda calistilar, bu kurumlari temsil ettiler, adlari turlu turlu suclarla anildi ama, gorulduki bu insanlarin bugune gelene kadar isledikleri herhangi bir suctan mahkumiyetleri yok!!!...

Simdi ne oldu da birden dugmeye basildi, yayin yasagi konuldu, hicbir haber gorsel ve yazili basina sizdirilmaz oldu! Bu millet devamli bir uyusturucu igne tedavisi ile uyutuldu durdu senelerce, teknoloji ile beraber artik bazi olaylar saklanamaz, gizlenemez noktaya gelincede yavas yavas bulutlar dagildi ve gunes yuzunu gostermeye basladi.

Iki Ecevit donemi haric, hep sag iktidarlarin hakim oldugu gunumuz Turkiyesinde gelinen nokta budur iste! Vatani kurtarmak isteyenler, ve onlara karsi duranlari ise hainlikle suclayan, cezalarini kesmeye hazir gayri insani orgutlenmeler cogaldi, kontrol edilmedi, edilemedi, buyudude buyudu....

Sonuc, ortada iste; azinliklarin sesinin kisilmasi, bir kisim yazarlarimizi, baski, sindirme, biktirma ve ulkeden kacirtma noktasina kadar gelindi.Baskaldiran, cesur cikislarda bulunan kaleminden baska silahi olmayan bazilari da, tus edildi ulkemizde.

Bu insanlarin, vatani nasil temsil ettikleride Avrupa basinina manset oldu sayfa sayfa, ve giderek kendi icimize kapandik kaldik caresizce. Bir yerlerden hatirliyorum o lafi;" vatani, vatanini kurtarmak isteyenlerden kurtarmak lazim"sozunu eden insan yanilmis olabilirmi?
Ya sev ya terket mantigi ile bu vatan demokratiklesip, Ataturkun hedef koydugu 'Muassir medeniyetler seviyesine" ulasabilirmi?

Albert Camus'un guzel bir sozu ile bitirecegim bu negatif yaziyi;
" Memleketimi severim, ama adaletlisini daha cok severim".

Daha demokratik bir Turkiyede yasamak istemek hepimizin tek hedefi olmali diye dusunuyorum.

Mutlu ve Umutlu kalin,
LKing