Çalakalem, öylesine yazılar ve Khemall The'r Wish

Bugün ne yazmalıyım kaygısı olmadan geçiyorum klavyenin başına. Kendi kendimle baş başa kalmanın hazzını duymak, parmaklarımın tuşlar üzerinde dolaşmasını, her bir tıklama ile beyaz ekranda beliren karartıların akışını izlemek için. Gündemde olup bitenlere değinmeli miyim? Diye geçiyor bir ara aklımdan. Ne de olsa, bakarsın zahmete girip şu satırları ciddiye alan birileri çıkar da mahcup olurum endişesi uyanıyor ister istemez. Sonra bastırıyorum bu dürtüyü, bahanem hazır; okurun o geniş hoşgörüsüne sığınmak. Hem sonra hafta sonunda değil miyiz? Şöyle sulu sepken karalamaların, kendince masumane sayıklamaların kime ne zararı dokunabilir ki! Evet bu galiba kabul edilebilir bir gerekçe olabilir. O halde yola devam! Fransızca bir şarkının nakaratları tekrarlanıyor kulaklarımda; “ bamba rabamba ramba…” kaç kişi evinde hafif bir müziğin eşliğinde oturduğu sandalyenin üzerinde bir sağa bir sola küçük ritimlerle salınarak yazı yazma derdinde olabilir? Keyifli anların sihrini bozacak sorgulamalara girme! telkinini verirken kendime, birden “ Myanmar” daki felekette hayatını kaybeden insanların dramı geliyor aklıma. Hele o zalim diktatörün yapılan yardımları engellemesi, lutfen kabul buyurup ta aldıklarını ise yandaşlarına dağıtması…içimde yükselen öfkeyi yutkunuyorum. Şöyle diktatörlük üzerine esaslı bir yazı yazsam diyorum kendi kendime. Bu furyayı atlatır atlatmaz, Khemall The’r wish ismini hatırlıyorum. Cevabını o günlerde bulabilmiş miydik bu sorunun? Gerçekten ne istiyordu bu adam? Hadi canım diyorum kısaca. Şimdi üşenmeden kalkacaksın yabancısı olduğun bir konuda, İMF’nin işleyişini alacaksın kaleme. Bununla yetinmeyip eleştiri oklarını yönelttiğin o kapıya, muhtaç oluşumuza cevaplar bulmaya kalkışacaksın, işin yoksa bir de buna kafa yor. Eğlenme, hoşça vakit geçirme alışanlığımızı yitirdik mi ne? Kulaklıktan yükselen o güzel ritme rağmen hala bireysel ihtiyaçlarımızın çok ötesine düşen konular, sayıklamalar şeklinde uçuşuyorsa zihnimde, itirafı belki zor ama sanırım psikiyatri kliniklerini soruşturmanın vakti zamanı gelmiş bulunuyor. Şöyle içimden geldiğince bir yazı yazma hevesim kursağımda kalıyor!