Çalışan işe işi bilen olarak başlar; kalfa, çırak, yardımcı gibi statüler meslek onuruyla bağdaşmaz

Kerim Korkut’tan çalışma hayatında devrim yaratan düşünceler. Biz Türk ve dünya halkları köle düzenleri yıkmaya geliyoruz!

Bir işin yapılması bilmeyi, hatta bazı işlerin yapılması profesyonelliği gerektirir. Pilot kalfası, makinist çırağı olur mu? Hiçbir iş için “biraz bilsem…” diyemezsiniz.

Biraz bilmek işi eksik yapmak, yanlış yapmak sonucunu doğurur. Zaten kalfalık çıraklık vb müesseseler işin yapılması değil elemanın yetiştirilmesi ile ilgilidir.

Eskiden çalışma argümanlarının fazla gelişmediği, üretim kalite, miktar ve tamamlanma sürelerinin fazla önemli olmadığı zamanlarda işyerlerinde kalfa ve çıraklar yetiştiriliyordu. Ama artık makineleşme çağı, hızlı üretim var. Hem kalite hem de sipariş beklemiyor. Yani kimsenin çırakla kalfayla uğraşacak zamanı yok.

Hem zaten çalışma profesyonel bir eylemdir. İş yeri iş öğrenme yeri değil, iş yapma yeridir. Kimse biliyor musun bilmiyor musun diye seni beklemez.

Sonra yanlış bilinen bir şey “iş yapa yapa öğrenilir” Hayır efendim, iş öğrenilir, sonra yapılır; senin öğrenmeni mi bekleyeceğiz!

Bilindiği gibi Kerim Korkut 6–16 yaş arası 10 yıllık bir temel eğitim sonrası çocuğun mesleğini belirlemesi (branşlaşma) öngörülmekte. Ardından ihtisas için çocuğun önünde iki yol var. Üniversite sınavına girecek seçtiği meslekte “uzman” olacak. Ya da sınavı kazanamaz veya tercih etmezse 5 yıl süreli (bu dönem uzun gelebilir ama çalışma ve olgunlaşma içeriyor) mesleki eğitim sürecinde mesleğini öğrenecek. Yani kalfa, çırak diye bir şey yok. 21 yaşında genç işini öğrenmiş olarak işbaşı yapacak.

Türk klasik çalışma hayatında yetişme/yetiştirme disiplini bilimsel bir temele dayanmayıp insan ağaca benzetilmiş,ağaç yaşken eğilir deyip çocuk/genç küçük yaşta işe alıştırılmıştır. Bebeğin yürümeyi,kedinin miyavlamayı öğrenmesi gibi hiç alakası olmayan argümanlar çocuğun yetiştirilmesi için referans olarak alınmıştır.

Oysa referans bilgi/beceri ve tekniktir. Ve bir işin öğrenilmesi öyle yıllar almaz. Bu çıraklık safsatasını bugünlerde hiç duyuyor musunuz? Eskide kaldı değil mi? Çünkü saçmaydı. 16 yaşında üstelik 10 yıl temel eğitim görmüş çocuk bilgi/beceri ve tekniği öğrenmeye hazırdır. Yeniçağ çalışma hayatının icadı “iş ve meslek standları” insanlara mesleğinin öğretildiği yerlerdir. Aynı stand ünitesinde aynı mesleği öğrenecek binlerce kişiyi (5 yıllık sürede) yetiştirebilirsiniz. Sonra bizzat fabrika ve diğer işyerlerinde staj yaparak işi/ mesleği/sanatı öğrenip öğrenmediklerini deneyebilirler. Seçtikleri işi/mesleği/sanatı gerektiği ölçüde yapamayanlar “mesleki eğitim diploması” alamazlar. Bu diplomayı alıncaya kadar da çalışamazlar. İnsanlar seçtikleri alanda diplomayı(meslek belgesi) aldıktan sonra artık o işin bileni/uzmanıdırlar.