Çalışkan olmak....

Bu konuda uzun zamandır yazmak istiyorum. Beni tanıyanlarınızın hassasiyetimi bildiğinizi düşünüyorum. Evet ben de o İNEK sınıfı diye tabir edilen üstün ırktan gelmeyim. Lisede toplamda 5-6 kişi falandık. Üniversitede bu sınıfsal özelliğimi zor da olsa korumayı başardım ama bence yeterince iyi değildim, yani daha çalışkan olabilirdim 20. olmak yerine. 

Peki soru şu ders çalışmak niye bu kadar önemli? 

Yıllardır gözlemliyorum iş hayatındaki davranış biçimlerini ve vardığım sonuç çalışkan öğrencilerin sorumluluk alma biçimlerinin ve sorunları çözme isteklerinin en üst seviyede oluşu. Bunun sebebini en temelde aramak lazım, o da ödev kabul etme ve yapma alışkanlığınun bu çocuklarda daha küçüklükten itibaren gelişmiş olması. 

Geçmişime baktığım zaman bu ülkede en sinirlendiğim şey bu İNEK öğrenci tabiri. Çalışkan çocukların böyle yaftalanması, benim gibi her çalışkan çocuk için, utanılası bir durumdu. Oysa herhangi bir hatalı bir davranışımızın olmamasına karşın negatif bir psikoloji içerisine çekiliyorduk. Benim en büyük avantajım sosyal bir İNEK olacak kadar kapasitemin fazla oluşuydu. Halen düşününce sinirleniyorum. Evet çocuğumun da çalışkan bir öğrenci olması işime gelir. 

Aslında varmak istediğim sonuç farklı. Bu toplumda iyi, başarılı, ve üst seviyeye karşı bir garez var. Ne saçma değil mi, Atatürk'ten bu yana numunelik bir tane daha iyi bir yönetici yetiştirememişiz. Çünkü bu yöneten insan sınıfı arasında bir tane çalışkan öğrenci yok. Hepsi vasatın bir gram üstü o kadar. Tayip Erdoğan ile ilgili hiç çalışkan öğrenciydi lafını duydunuz mu? 

Üniversitede yedi kişiydik diğerlerinden farklı ve bugün hiç birimiz bir şirkette genel müdürlük yapamıyoruz. Hepimiz orta kademede sıkıştık kaldık. Neden? 

Korkumuz yok çünkü bilgiliyiz,  

Bildiklerimizi söylemekten çekinmiyoruz,  

Sorumluluktan ve karardan kaçmıyoruz,  

Yalaklanacağımıza ölsek daha iyidir,  

Gelişmeye açığız, gelişmeyi destekliyor ve ön ayak oluyoruz 

Her an işten atılabiliriz ve umurumuzda değil... 

Ben paradan nefret ederim. Bu benim elimde olan bir şey değil çünkü zaman içerisinde gelişti. Ve paranın mutluluk getirdiğine inanmayanlardanım. Aksini ispat etmek için bir sürü hipotezlerim var ve çoğu tarafımca teoriye dönüştürüldü ispatlanarak. Hayatımda en sevdiğim şey bilgidir ve inanın kendimden çok severim bilgiyi. Hayatta kimseye değil fakat bilgiye aşığım. Ve benimkisi ilk görüşte aşk. Yıllardır inanılmaz keyif alıyorum öğrendikçe. 

Her sabah, düzenli olarak her gün, hafta sonları dahil, erken kalkıp yazı yazıyorum. Bunun karşılığında 5 kuruş para kazanmıyorum ekstra olarak. Kitaplarım basılmış değil ama ben her gün, her sabah, namaz kılmadığım halde sabah ezanına uyanıp yazmaya devam ediyorum çünkü ben çalışkan bir insanım. Disiplini seviyorum, hayata karşı sorumluluk hissediyorum, ödevlerimi bilip onları bitirmenin gayreti içindeyim. Bir-iki gram değişiklik yaratabilirsem bana yeterli olur. Yapamasam bile denemiş olurum, elimden gelenin en iyisini yapmış olmanın rahatlığıyla. 

Çalışkan olmak böyle birşeydir ve iyi birşeydir. Bu ülkenin en çok çalışkan insanlara ihtiyacı var... 

Esenlikler dilerim,  

Eric Van Buyten