Çalışmak ta Zor, İş Bulmak ta...

2019 yılı ocak ayı işsizlik rakamları açıklandı. Tabi ki burada rakam dediğimiz her bir sayı işi olmayan bir bireyi temsil etmektedir. Yayınlanmaya başladığı günden bugüne kadar yani son 14 yılın zirvesinde gerçekleşti işsiz sayımız Ocak ayı rakamlarına göre iş gücü olarak tabir edilen kişilerin %14,7 si şu anda çalışmıyor veya çalışamıyor. Yani diğer bir anlatımla son bir yılda bir milyon iki yüz elli bin kişiden daha fazla kişi daha işsizler ordusuna eklenmiş durumda. Yine bugünlerde karşıma çıkan bir araştırmada bir kişinin işsiz kaldıktan sonra tekrar bir işe sahip olabilme süresi 9 ay ile 2 yıl arasında yoğunlaşıyormuş.

Diğer bir analize göre ise ekonomik durgunluğun da etkisi ile firmalar istihdam ihtiyacı bulunsa dahi yeni personel arayışına başladıktan sonra bu personeli işe alma süresi çok daha uzamış durumda. Yani yeni istihdam yerine mevcut personelleri ile işlerini devam ettirmeye çalışıyorlar.

Sürekli iflas ve/veya konkordato haberlerinin geldiği günümüzde firmalar doğal olarak ayakta kalabilme yolunu seçiyorlar. Eğer satışlar artmıyor kar marjları düşüyorsa maliyetleri azaltmak lazım. Ham madde maliyetleri ve diğer çeşitli girdilerin maliyetleri sürekli arttığı bir dönemde maliyetleri nasıl düşürebilirsiniz? Herkesin ilk akla gelen yöntem Karl Marx "artı değer kuramı"nda da değinildiği gibi personel maliyetlerinden kazanmak. Bu nedenle sürekli verimlilik üzerine çalışılıyor. Mevcut çalışanlardan daha verimli şekilde yararlanabilmek ve bu sayede daha az çalışan ile daha fazla iş yapabilmek.

Aslında bu durumu gerçekten çok bilimsel olarak ve çalışanlarının da faydasına kullanan az sayıda firmamız da yok değil ama maalesef ki birçok firma da çalışanlarına örtülü olarak veya direkt mobbing uygulayarak işsiz kalmakla gözlerini korkutup daha az hak verip daha fazla iş yükü yüklemekte.

Sorunun tek bir çözümü var daha fazla üretim ve daha fazla ihracat. Bu durum gerçekleşmediği müddetçe işsizlik sorunu daha kronik bir hale gelecek ve işsiz olanlarımız yeni bir işe kavuşamazken işi olup çalışanlar ise gün geçtikçe daha az hakka sahip olarak çok daha mutsuz olarak çalışmaya devam edecekler.

Umulur ki üretim ve ihracatı arttırmaya yönelik ekonomik ve yapısal reformlar ile yaşadığımız süreç biran önce pozitif yönde değişmeye başlar.