Çalışmak ya da çalışamamak...

Bir kriz türküsüdür dillerde geziyor. Her yarattığımız kötüye ve her hatamıza bir isim bir kılıf bulmakda nede marifetliyiz. Trafikde canlar alırız hatalarımızla ben yapmadım trafik canavarı yaptı deriz. Siyasi ve ekonomik iktidarsızlığın adını senelerdir ezberledik enflasyon canavarı.

Ama şimdi hepsini unutturacak bir türkü var dillerde kriz, bu türküyü anonmim yaptık. Aslında anonim değil uluslararası mazeretini bulduk onun, GLOBAL KRİZ.....

Senelerdir içinde yüzdüğümüz havuzun suyu meğer hep yurtdışından geliyormuş da haberimiz yokmuş. Senelerdir süren geçim sıkıntısının sebebi meğer biz değilmişiz hep yurt dışından geliyormuş. Ama ne oldu ata sözlerimizde de söylediğimiz gibi , "Alma mazlumun ahını çıkar aheste aheste" hesabı kötüler cezasını buldu şimdi onlarda bizle aynı problemleri yaşamaya başladı. Hadi canım daha neler..............................

Senelerdir biz değildik sanki çalışırken aldığımız ücretin yetmeyişi, emekli olup yaşasın diyeceğimiz dönemde aldığımız maaşın yetmemesinden hala çalışmaya devam etmek zorunda kalan biz değildik sanki. Kriz geldi ne değişti, bir bakalım etrafımıza, esnafın durumu vahim (kriz öncesi her biri merkez bankasıydı), asgari ücret geçim sıkıntısının resmi adı ( kriz sonrası yarıya indi ya asgari ücret ondandır), emekliler emekliyorlar, ve daha neler neler. Gerçekçi olalım dostlar biz bu hallere zaten hiç yabancı değildikki.

Yabancı olduğumuz şey senelerce didinip bir yerlerde bulduğumuz, aman kıymetini bileyim işimin çalışayım dediğimiz durumların bir sabun köpüğü diye pat diye patlaması oldu. Ülkenin bir çok yerinde iş sahibi olanlar ertesi sabah uyandıklarında işssiz kaldılar. Sebep? Kriz vardı memlekette, büyük şirketler holdingler bile zarar ediyorlardı artık. Zarardan kurtulmanın yoluysa senelerce kendileri için çalışan personeline verecekleri maaşları vermemekden geçiyordu. İşçiye, mühendise, memura verdikleri maaşonlar için harcadıkları para o kadar çoktu ki onlara maaş vermeyerek onlara artık gelmeyin diyerek bu zararı sıfıra indireceklerdi. Öylede yaptılar, sonuç milyonları bulan işsizler ordumuz neredeyse bir o kadar daha arttı. Evlisi, bekarı, kiracısı, ev sahiplisi, çocuklusu, çocuksuzu artık binlerce işsizimiz daha oldu. Ama olsun işlerinden olan insanların eski şirketleri dimdik ayaktalar. Vatan sağolsun ağam......

Çalışkan olmayı Ata'mızdan vasiyet olarak almış bir toplumun binlerce işsiziyiz şimdi. Çemberin dışında kalanlar içinde kalanlara örnek oldular artık. Çemberin içi dışından daha karışık, artık insanlar işlerini ellerinde tutmak için sadece çalışmayı prensip edinenler artık birbirinin kuyusunu kazar olmuşlar, ağaçtan ne kadar geç düşersem kardır deyip diğer dalları sallar olmuşlar. Bir kısmı birbiriyle uğraşırken diğer kısım yarın sabah banada git diyecekler nasıl olsa, gidenlerden hangisi çalışmadığı için gittiki deyip günü bitirip maaş takvimi bekler olmuşlar.

Uzun lafın kısası çalışmak isteyipte çalışamamak, çalışıpta yarını bilememek olmuş herşeyin özeti. Peki teğet geçen krizin madurları patronlar mı, çalışanların mı, işsiz kalanlar mı? Yoksa ceevap E şıkkı hepsimi dersiniz....