Cam yürek

Camdan, kocaman bir dünya olsa,

İnsanların yürekleri de camdan,

İçi dışı görünen,

Camdan yürekler olsa...

Kötülükler saklanabilir mi?

Acılar gömülebilir mi,

Çöreklenebilir mi o afagan sıkıntılar üstüste...

Gözlerden okumaya çalıştığımız,

Bakışlar arasından çekip çıkarttığımız hüzün,

Sarabilir miydi kaygan camları...

Anıları eşeleme vaktidir artık,

Anmak bile, yeniden yaşamaktır,

O dost maskelerin ardındaki,

Gerçekleri görmek zamanıdır.

Yağmur damlaları süzülmeli,

Tozlu hatıraları akıtmalı camlardan...

Beklentiler umut olmalı...Gelecek zamanlardan...

Her insanın kırılan cam kalbi,

Çatlak umutları yeniden güneşi almalı içine,

Işığı yansımalı karanlıklara...

Camdan kocaman bir dünya olmalı...

Camdan yürekler,

İçi dışı görünen...