Cambaz

Balıkçı ve siyah bir gece
ay bulutların arasında
Kayıklar kaybolmuş
bedensizdik-gündüzün gözleri üstümüzdeydi
Bir unutulan gördüm
bir de unutan kadını
Karanlığın içine girdiler.

Hazır değildiler
zamanı gelmemişti
Gördüklerimi rastlantı sanıyordum

Rastlantılar..
Bir dikiş makinesi..
Bir şemsiye dikiyordum
Aslında bir beden,
dikmek istiyordum
Kan renginde bir beden-
Karanlık beni buradan duyabiliyor mu-
Hiç dönmedim ki-
Bir daha hiç dönemedim dedi kadın
Ruhumu dağıttı rüzgar
Hiç toplayamadım
Balıkçı denizi,
-nefesini.-
Nefesime karıştırdı
( bu nefes kuşu beni korkutuyor)
Belirsizlik-
karanlıkta..
(sadece o zaman ışık tanıyabilir bizi)
Karanlıkta ;
ve yangına-
dumana-selam olsun
Dedi ki-hep aynı yoldan gitmek
hep aynı yoldan dönmek
İstemem
aynalarda çoğalırım
Unutmamışsınızdır
Cambaz kendini ipe asmıştı

Bir kuşun kanadına kondum-
Aynalarda çoğaldım
Suretim sırlar fabrikasına gitti-
Karanlık da eskidi
Sonra suretlerimi eskitti ayna-
aynaları ipe asmazlar

Hayal perdesinde kuklacı kukla oynatıyordu
Şişman göbekli kuklalar gördü kadın
Afrikalı kadınlar fonda göründüler

Kuklalar tabutta
–sandık kapalı-kapak yerde
Üstünde bir kadın oturuyor
Yine de bir çok kukla sandığın dışında kalmış
Kalmışsa …

RENGİN ÖZESMİ