Cami bombalayacaklardı!

Harp okulunda okuyan ve sonra kıtaya çıkıp yıllarca dağlarda eşkıya kovalayan, çocuklarının büyümesini kesik filmler gibi görüp hatta en önemli günlerinde genelde telefon etmek lüksüne sahip olurlarsa "seslerini duydum, çok şükür iyiler" diyerek mutlu olan o kadar çok arkadaşım var ki.

Evet ben 1984 devresinde mezun olan Harbiyelilerle 2 yıl okuma gururunu yaşamış bir Harbiyeliyim.

Sonra da Harbiye kadar köklü ve büyük Mülkiye'yi bitirdim. İki okulda Türk tarihine damga vurmuş güzel yuvalardır.

Harbiye asker Ocağı  Mülkiye ise sivil Bürokrat Ocağı.

Harbiyeli'lik kardeşlik, Mülkiyelilik ise arkadaşlık,dostluk  bağları yaratan kurumlar.

Bazen dostların kardeşinden de ileri yakındır, bu doğru. Ama kardeşin hem aile, sağlık, vücut karakteri  hem de kültür genlerini paylaştığın kişilerdir.

Düşünün ki dört duvar arasında 1000 kardeşsiniz. Biliyorum bunlar size hamaset gibi geliyor, abartı ve mübalağa gibi.... Hayır! Ancak yaşarsanız anlayabileceğiniz bir duygudur bu.

2009 yılından bu yana BALYOZ diye bir davadan yargılanan kardeşlerim var. Yıllardır da tutsaklar.

Bir an olsun gözlerinde umutsuzluk, kızgınlık, kırgınlık görmediğim  görev yapma şuurunda dev gibi Türk subayları.

Defalarca ziyaret ettim, Silivri'de mahkemelerini izledim. Ben onları morallendirmek için gittim hep onlar beni sağlam durmaya umutsuz olmamaya, üzülmemeye sıkılmamaya, inançlı olmaya teşvik ettiler.

Yalnızca bir şeye çok üzüldüklerini gördüm:  Cami bombalayacaklar yalanına Türk milletinin inanma ihtimaline.

Çok şükür bugün hepsi aramıza katılacaklar. Serbest kalacaklar demedim çünkü zaten ÖZGÜR dü onlar.

Tutuklu olan bizim beyinlerimiz ruhlarımız hatta dillerimiz, ezik bakışlarımızdı.

Şimdi o bombalayacakları söylenen Camilerin cemaati yabancı askerlerin işgaline uğramasın, Ezanlarımız susmasın diye ve Allahsızlara inat, İmanla görevlerine dönecekler.

Hoş geldiniz Can Kardeşlerim. Allah bizi ayırmasın bir daha.