Camiler bombalanacak!

Mahallemizin Hocasını keyifsiz gördüm dün! Cumadan sonra çay ocağına geldi.

“Gel Hocam, çay içelim! Çay taze! “

“Moralim bozuk Ahmet Abi! Canım fena halde sıkkın!”

“ Ne oldu? Hasta falan değilsin inşallah!”

“Cemaat yarı yarıya düştü Abi! Hep de ihtiyarlar kaldı! Onlar da esneyip duruyorlar vaazda!”

“Hava soğuk da onun içindir! Gençler çabuk üşür!”

"İçerisi sıcak Abi! Yerden ısıtma var Camide!”

“ İşler yoğun demek ki!”

“Yok Abi, Millet tedirgin!”

“Niye yahu?”

“Camiler bombalanacak ya! Korkudan gelemiyorlar!”

“Hay bunların aklına! İnanan var demek!”

“Olmaz mı Abi! Bak Ahmet Abinin de bir bildiği var ki gelmiyor diyenler de var Abi!”

“Komşulardır! Ayrı bir dünyam var onlarla Hocam! Biliyorsun!”

“Yardımlar da azaldı!”

“Esnaftan topla işte!”

“Gelen var gelmeyen var! Bir de Medine dilencisi gibi olmuyor!”

“Üzüldüm yahu!”

“Ne diyeceğim biliyor musun?”

“Söyle Hocam!”

“Sen de başlasan Camiye! Seni gören korkmadan gelse!”

“Hocam ben kıbleyi bilmem! Rezil olmayalım cemaate!”

“ Çok kolay Abi! Beni takip edeceksin tamam!”

“Yazın gelsem Hocam? Hava soğuk, sular soğuk!”

“Evde sıcak su yok mu?”

“Var da camiye gidene kadar abdestimi tutamam ben! Şadırvanın suyu soğuktur!”

“Hoca odasında alırsın abdestini; bizde ani ısıtıcı var!”

“Hocam hatırın için birkaç gün geleyim bari! Bak cemaat toplanınca gelmem ha! Sabah namazlarına da gelmem!“

“Tamam Abi, sabah bombalamazlar zaten! Azdır cemaat! Ne zaman müsait olursun?”

” Pazartesi başlayalım!”

Hocamız kalktı, çay paralarını da ödedi!

“Ahmet Abiden çay parası alma bundan sonra! Ödenekten karşılayacağız! Abdeste beklerim Abi!”

Keyifle gitti!

Üç çay daha içtim bedavadan, eve geldim!

Tezgaha gelmiyorum değil mi!!