Can bedenden çıkmayınca…

Bir Barış Manço vardı.. O benim gençliğimin kahramanı idi. Biz onun ve tabi ki Sezen’in şarkıları ile büyüdük ama benim bir şansım oldu; Barış’la tanışma şerefine de ermiş hayranlarından sadece biriyim.
Arkadaşlarımla beraber İstanbul’daki hemen her konserine giderdik. Onun konserleri bir başka olurdu. Kurtalan Ekspres ile beraber söylediği her şarkı, bizi yüreğimizden yakalar, bağıra çağıra eşlik ederdik.

Adamcağızı sahneden indirmemek için yapmadığımız tezahürat kalmazdı. Konser biter bitmez, kulisin kapısına dayanırdık. Yalvar yakar ağlar, kapıcıyı kandırarak, içeri dalardık. Orkestra elemanları o kadar alışıktı ki çığlık atan kızlara, bize aldırmazlardı bile.

Bir keresinde, arkadaşlarımızdan biri kuliste heyecana dayanamamış ve bayılmıştı. O kadar iyi kalpli bir insandı ki Barış, onun o halini görünce neredeyse ambulans çağıracaktı. Neyse, kolonya koklattık, kendine geldi de Barış rahatladı. Ona daha sonra “Kızım, ne oldu sana? Bu kadar heyecana değmez” demişti.

Değermiş Barış’çığım, senin için yaptığımız her türlü çılgınlığa değermiş….

Şimdi evde senin bütün CD’lerin var. Onları her dinlediğimde ağlarım. Başka kim bizi ‘ Dağlar dağlar, Gül Pembe, Kol Düğmeleri’ ile hüzünlendirip, kim bizi ‘Süleyman, Hemş’erim Memleket Nire ve Ayı’ ile güldürebilir?

Senden daha kaç ömür boyu gelmez bilir misin?

Çok erken gittin biliyor musun? Daha ben seni kendi çocuklarımla tanıştıracaktım. Onlar senin konserlerine gideceklerdi ve bağıra çağıra kulise dayanacaklardı. 7’den 77’ye programının ‘Adam olacak çocuk’ bölümüne katılacaklardı. Eşimle tanıştıracaktım seni. Her Moda’ya gezmeye geldiğimizde gösterirdim ona senin evini.
Bir keresinde, seni pencereden görmüştük. Eşim bana “Git, çal kapısını, ben geldim de, hatırlat kendini” dedi. Ben de “Olacak şey mi, böyle habersiz falan” deyip, gelmemiştim sana. Nerden bilirdim, bunun son kez olduğunu?

Bir kaç ay sonra, Londra’dayken Türk televizyonundaki haberlerde “Barış Manço” öldü dediler. Tam üç gün hıçkıra, hıçkıra ağladım da kendime zor geldim.

Sen benim gibi çok kişinin kahramanıydın.

Ben ömrüm oldukça ve ‘Can bedenden çıkmadıkça’ seni unutmayacağım.

Resim: Albümümden