Can kulağı (3)

Duy Beni!.. 

Ufkumda güneşi görüyorum. 

O, öyle bir güneş ki,  

Güneşi bu anına kadar 

Hiç öğrenmemiş yüreğim 

Doğan sabahını bildi… 

.. 

O sabah,  

Duyduğum sesimle beni,  

Seherin serinliğiyle 

Tanıdığım güneşe yöneltti. 

İşte şimdi,  

Ne korku ne titreme kaldı bende. 

Bitimsiz huzur içindeyim… 

.. 

O sabah,  

Elimin yıldızına eremedim,  

Ama gördüm! 

Parlayan yüreğim görünce güneşini 

Evrenim tanıdığım sesle doldu aniden. 

Tarifsiz sevincimle kanat çırptım,  

Yürekten… 

.. 

Her sabah,  

Avucumda yıldızım,  

içimde güneşim,  

O sesi dinledim, dinledim. 

Dinledim! 

Hayat boyu hep yeniden 

Dinleyeceğim de,  

Yıldızımla güçlenen elimden!.. 

.. 

Yegâh Elif Mirzâde