Çanakkale’den arda kalan bir köstekli saat

Yıl 1913, ikinci sevinci de yaşatmıştı Yaradan. İkinci çocukları bir oğlandı bu sefer. Kızlarıyla iki yaştı arası. Ülkenin savaşa girmeye başladığı bu tarihlerde halk kendisini neyin beklediğinden habersizdi. 1914 yılının sonlarına doğru savaşın gerçek yüzüyle tanışmıştı Osmanlı devleti, ve aynı tarihlerde Çanakkale boğazında başlayan hareketlilik halkıda tedirgin etmişti. Tüm yurtta savaş hazırlıkları başlamış köylerden, kasabalardan genç delikanlılar savaşa çağırılıyordu. Bu telaşlı günlerden birinde bu iki güzel çocuğun babalarıyla özlemi sürerken, babaları ve amcaları savaşa çağırılmıştı. Amca aldığı eğitimden dolayı karargahta kaldı, küçük kardeş helalleşip savaş alanına doğru yol aldı. Aradan geçen üç, dört ay sonunda savaş şiddetlenmiş Çanakkale boğazı deniz zaferini kazanmış içeride, karada kanlı muharebelere şahit olmaya başlamıştı. Tarih 22 Mart 1915’i gösterdiğinde geride bıraktıklarının özlemi ve Allah’a kavuşmanın verdiği sevinçle Kanlıdere’de ruhunu teslim etmişti babaları. “36. Alay, 2. Tabur, 6. Bölük Kanlıdere”. Haberin ulaşması geç olmadı, bir arkadaşı cebinden çıkardığı saati uzattı onlara, babalarının saati. Sadece geriye kalan köstekli bir saatti. Eşi, annemin babannesiydi. Şehit olduğuna mı sevinecek yoksa geri dönemediğine mi üzülecekti. Hayat iki güzel evlat verdi, kucaklaşamadan geri aldı vatan borcu için. Annem anlatır durur “Babannemin gözü hep kapıda olurdu, İbrahim şimdi içeri girecek diye, hiç umudunu kesmemişti.”der hep. Hatta Yemen ve Çanakkale türkülerini de dilinden düşürmezmiş.

YEMEN TÜRKÜSÜ

Havada bulut yok, bu ne dumandır?

Mahlede ölüm yok, bu ne şivandır?

Şu yemen illeri ne de yamandır.

Ah o yemendir, gülü dikendir,

Giden gelmiyor, acep nedendir?

Burası muş’tur, yolu yokuştur;

Giden gelmiyor, acep ne iştir?

.

.

.

ÇANAKKALE TÜRKÜSÜ

Çanakkale içinde vurdular beni
Ölmeden mezara koydular beni
Of gençliğim eyvah!

Çanakkale içinde aynalı çarşı
Ana ben gidiyorum düşmana karşı
Of gençliğim eyvah!

Çanakkale içinde bir dolu testi
Analar babalar ümidi kesti
Of gençliğim eyvah!

Çanakkale içinde sıra sıra selviler
Yüzbaşılar oturmuş asker öğütler
Of gençliğim eyvah!

Yemen’de, Çanakkale’de, Sarıkamış’ta çok şehitler verdi bu millet, vermeye de devam edecek. Vatan için yaşayıpta şehit olana ne mutlu. Çanakkale savaş alanını görmeden gitmeyin bu dünyadan, çocuklarınıza da gösterin, torunlarınıza da. Vatanın her karış toprağı Çanakkale kadar değerli, her evladı kendi evladımız kadar önemli. 18 Mart 1915 Çanakkale deniz zaferinin yıl dönümünde tüm şehitlerimizi rahmetle anar, ülkemizin Osmanlıdan kalan iman gücüyle korumaya çalıştığı bu toprakların nesiller boyu huzur içinde yaşamasını dilerim.