Çanakkale geçilmez!!

Umudun umut, imanın iman, vatan sevgisinin gerçek değerinde olduğu günlerdi o günler...

Vatan toprağının tek karışına bile düşman ayağı bassa çıldıran, yüreği kan ağlayan ve kanının son damlasına kadar özgürlük için savaşan Türk Askeri'ydi onlar..

Varlık yokluk tanımayan, açlık tokluk umursamayan  adları hep aynı askerlerdi: Adları  VATAN,  soyadları ÖZGÜRLÜK olan...

Onların torunları olmaktan hep gurur duyacağım. Yüreklerindeki milli ve dini değerlerin bir zerresine bile sahipsem kendimi şanslı sayacağım.

Bugün İstiklal Marşı'nı okumaktan mutsuz olan, milli ve dini duygularını neredeyse kaybetmiş, nereye ait olduğunu bilmeyenlerin öğretmeni olmaktan  utanç duyuyorum.(Bu değerlerini inatla koruyan gençlerimizi tenzi ediyorum.)

Nereden nerelere gelmişiz.Tarihi dizilerden öğrenen, kendine harem kurmuş din adamı görünümlü dinsizlerden, ahlaksızlığı zeka pırıltısı  sayanlardan; gerçek  insani vasıflara sahip, Allah korkusu, Milli duygusu olan, Allah'a ve dinin gereklerine gönülden bağlı din adamlarına sığınmak istiyorum.

Hortlatmayın şehitlerimizi..Sızlatmayın vicdanları.. Katletmeyelim yeni nesilleri..

Üzülmeyin Çanakkale veya her nerede vatan için can vermiş olan şehitlerim.. Daha benim gibi düşünenler tükenmedi..Bizim gibiler sizi rahmetle anıyor ve bize bıraktığınız en önemli şeyi ÖZGÜRLÜĞÜMÜZÜ   koruyoruz, koruyacağız...