Çanakkale'ye önerim

Çanakkale'de benim anlamadığım; aslında Çanakkale'yi kazanan, Anadolu yakasında bulunan bu iki tabyalar neden tarih kitaplarında hiç yer almaz ve bahsedilmez?? Neden gizlenirler? Bu tabyaları gördüğümde vücuduma bir titreme aldı; o dönemde bu tabyalar, bu namlular oraya nasıl götürülmüş, bu toplar nasıl taşınmış, nasıl taşınmış ve nasıl inşa edilmişti?

Öyle kilit bir mevzilere yerleştirilmişler ki, onları susturmadan Çanakkale Boğazı'ndan geçme imkanı yok. Onları susturmak için ya hava saldırısı ( o dönemde imkânsız) ya da kara harekatı o da imkansız…  

Çanakkale, orta okul döneminde bütün çocuklara gezdirilmesi ve gösterilmesi gereken bir mekândır. Japonların dediği gibi  “bizim Hiroşima’mızdan çok daha önemlidir sizin Çanakkale’niz.” Öyle bir duyguya bürünürsünüz ki, öyle duygular sizi sarar ki o ancak yaşanır, anlatılamaz.

O his belki de savaş anındaki histir, o ruh tur. Belki de orada yatanların nefesidir, bilmiyorum. Tek kelime ile müthiş bir duygu ve müthiş bir sahne.

Bir önerim olmuştu daha önceleri sosyal medya üzerinden ve şimdi yine bu önerimi dile getiriyorum: Çanakkale abidesinin üzeri boş kalmış, bir beklentisi var. O beklentiyi yerine getirmek lazımdır. Çanakkale abidesinin üzerine şehadet parmağı dikilmesini öneriyorum.

Bakanlığına çağrıda bulunuyorum… Gelin o abidenin beklentisini yerine getirelim ve boğaza girildiğinde o şehadet hemen göze değsin… Çünkü o günkü başarıyı bize bahşeden Allah tır… Bu şükrü unutmayalım ki her daim bizimle olsun…