Canavar Avı !..

1780 yılında, Hollanda'da Maestricht yakınlarındaki bir taş ocağında, tebeşir tabakasının içerisinde çok büyük bir hayvan kafası bulundu!.. Sivri dişlerini görenler bunun bir ejderha kafası olduğunu ileri sürdüler. Çünkü o çağlarda bilim adamlarının çoğu, hayvanların, gezegenimizin yaşadığı o çok uzun tarihin bir mirasçısı olduğunu hâlâ anlamamıştı.


Bu hadise bir kalenin yakınında olmuştu. Kalenin askeri doktoru, kafatasını topraktan çıkaran işçilerden onu satın aldı. Lâkin taş ocağının içerisinde bulunduğu arazinin sahibi olan sivil doktor, diğer doktora karşı açtığı davayı kazandı ve kafatasını evine süs eşyası olarak yerleştirdi.


1795 yılında, ihtilâl savaşları sırasında bir Fransız birliği kaleye saldırdı. Bu arada savaşın yaklaştığını hisseden doktor bu kıymetli süs eşyasını şehrin merkezine götürmüştü. Lâkin, Fransız subaylarından birisi aynı zamanda bir "doğa bilimcisi" idi. Bu bilim adamı, kafatasını bir savaş ganimeti olarak alıp Paris'e götürmek istiyordu. Bu sebeple generalinden, kafatasını bulacak olan askerlere 600 şişe şarap vaat etmesini istedi.


Ertesi günü, 12 kadar asker kafatasını getirdiler ve vaat edilen ödülü ısrarla istediler. İşte "Mosasaurus" adı verilen ünlü kafatası en sonunda Paris Müzesi'nde incelendi ve doğa bilimcisi subay onun hakkında bir inceleme yayınladı... Ona göre bu kafatası eskiden yaşamış dev bir timsaha aitti. Fakat taşıl biliminin yaratıcısı doktor Georges Cuvier sonradan kafatasını inceleyince, bunun bir timsahtan çok daha büyük olması gereken bir kertenkeleye ait olduğu sonucuna vardı.


Sonraları bu kafatasının, İkinci Zaman'ın sonlarına doğru yaşamış bir deniz sürüngenine ait olduğu anlaşıldı. Çünkü ataları kurbağagiller ile suları terkeden sürüngenlerin bazı türleri bir müddet sonra yeniden sulara dönmüşlerdi.


Boyları 12 metreyi bulan bu Mosasaurus'lar hayli yırtıcı hayvanlardı. Midelerinin bulunduğu noktada, hiç bozulmamış büyük balık taşılları ele geçirilmişti. Kemiklerinin üzerindeki yara bere izleri, bu canavarların kendi aralarında dahi çok kavgacı olduklarını ortaya koyuyordu. "Maestricht ejderhası" sonraları Paris Müzesi'nin baş köşelerinin birinde yerini alacaktı!


Sizlere, taşıl biliminin emekleme çağından, başka bir öykü...


Aynı zamanda doktor olan George Mantell adındaki bir İngiliz jeolog, 1828 yılında bir hastasını ziyarete gittiğinde, kendisini bekleyen karısı da bahçede dolaşıyormuş. Kadın, bir ara yerde, çiçeklerin taçyapraklarına benzeyen fakat üzeri çizikli, garip bir "diş" bulmuş. Kocası doktor Mantell de o güne kadar hiç böyle bir şey görmediğini söylemiş ve dişi Londra'daki bir bilgine yollamış. O da tutmuş, bu bilimlerin babası sayılan Cuvier'e göndermiş. Ne var ki Cuvier, bundan ne sonuç çıkaracağını şaşırmış.


Mantell, karısının bu keşfi yaptığı yerde başka dişler de bulmuş. Bunun üzerine Londra'ya giderek müzelerdeki kafatası koleksiyonlarını bir bir gözden geçirmiş. Tesadüf bu ya, Royal College Müzesinin müdürü kendisine, henüz yeni satın alınmış, Amerika kıtasının tropikal bölgelerinde yaşayan, kocaman kertenkele olan bir iguananın iskeletini göstermiş. Mantell, iguananın dişlerinin, elindeki esrarengiz dişlerle aynı olduğunu farketmiş. Böylelikle ilk taşıl iskeletini dahi bulmadan bu meçhul hayvan, "İguanodon", yâni "iguana dişleri" ismini almış.


O devire ait, kısa bir öykü daha...


Kocaman sivri kafalı bir deniz sürüngeni olan "İhtiyozor"u ilk bulan 12 yaşlarındaki bir İngiliz çocuğu, Lyme Regis'tir. Bu çocukluk çağının merakını devam ettiren Regis, sonraları "kuğu boyunlu deniz sürüngeni"ni ve ardından ülkesinde ilk "uçar kertenkele"yi bulan kişi olmuştur.


Fakat o günden bu yana, Amerika'da, Kanada'da ve Nijerya'da birçok tarih öncesi canavarın taşılları, izleri bulunmuş, incelenmiştir ve bu araştırmalar gün geçtikçe hız kazanarak devam etmektedir.