Çaresizliğin ne olduğunu bende çok iyi anladım...

Çaresizliğe düşer insan zaman zaman. Bazen hiç yara almadan içinden sıyrılıp çıkarız, bazende en derine saplanıp kalırız. 

Bıçak yarası gibi canımız yanar belkide kanar ama aldırış bile etmez insan onca yaşanmışlığa. Geçer diye umut eder bekler dururuz. Bir sınav gibi sınar belkide hayat bizi ya dayanırız yada pes eder çekip gideriz herşeye bir çizgi çekip tabiki gidebilecek gücümüz varsa.

Her ne kadar hayatımızda keşkelere yer vermesekte bazen de keşke demeden yapamayız, sessizce içimize gömdüklerimize. Keşkeleri çıkarmak istesekte hayatımızdan çaresizliklerimizde karşımıza çıkar hep acılarımıza karşı.

Bazen keşkeler dileklere dönüşür belkide yalvarışlara

Bazen de olmayacağını bildiğin yakarışlara

Keşke başka şartlarda başka zamanlarda dilediğim gibi yaşayabilseydim... Biraz önce ateşe uzattım elimi alevin tam ortasına... Bu bir yangın, yanıyorum ama acıyı hissetmiyorum... Hem sana doğru deliler gibi koşmak istiyorum hemde ayaklarımda tonlarca ağırlık var kıpırdayamayacağımı biliyorum... ÇARESİZLİĞİN NE OLDUĞUNU BENDE ÇOK İYİ ANLADIM...