Çaresizseniz, "çare sizsiniz"

Çok sevdiğim bir söz. "Çaresizseniz çare, Sizsiniz."
Şu ülkenin haline bakınız. Her gün bir yeri yakıyorlar, masum insanları öldürüyorlar. Her gün öksüz yetim bu acımasız alemde yaşam kavgasının içine katılıyor.
Yetkililer bazen dışarıya el açıyor bazen de içeride bir takım manevralar peşindeler.
Muhalefet mi? Hak getire...
Geçmişimizi şöyle bir irdelersek, "güvercin" politikaları ile terör konusunda bir yere varamadığımız rahatlıkla görülür. Kimin ne yaptığı, nereden beslendiği belli değil mi? Dışarıda, içeride, medyada, yeraltında, yer üstünde..
Yeni yılın peşinden, salı günü... Bir gazeteye baktım, hem de dini imanı vs.. kimseye bırakmayan gazete.. Terörist destekçilerinin fotoğrafları var.. Makaleler döşemişler..
...

Bizim toplumumuzda bir dağınıklık var.
Biz bizi yıkmaya çalışanlara karşı "dik duruş" sergilemekte başarısız oluyoruz.
Herkes bir başka bahane ile kaçak güreşiyor.
Kimi ticari kaygıdan, kimi muhalif olmak için, kimi mezhep vs.. gibi çağ dışı yöntemler nedeniyle güç birliği oluşmasını engelliyor.

Lojistik desteğin olmadığı bir alanda hiç kimse uzun süreli at oynatamaz.

Kenetlenmiş bir toplum, bünyesinde yabancı materyalleri barındırmaz.

Güvercin politikası ile acıma duygusunun karıştığı bir ortamda başarı sağlanamaz.

Çareyi biz üreteceğiz.

TV'lerin karşısına geçip ağlamaya devam edersek daha çok ağlarız.

"Merhamet etmeyene, merhamet edilmez."

Türkiye Cumhuriyeti "Şahin" olmadığı sürece bu sıkıntılar devam edecektir.

"İyi de, insan hakları, hoşgörü, batı ne der.."

Önce bataklığı kurutmak gerekir. Önce silahlar susmalı. Ölüm makineleri parçalanmalı. Bu ülkenin kanunları vardır. Burası Kenya değildir.
Kısaca söylemek gerekirse, hep birlikte şahin olmak, bazılarının kötü niyetlerinin kursaklarında kalmasında etkili olacaktır.

Hepimiz aynı gemideyiz. Hepimiz bu ülkeyi sevmeliyiz. Ancak, sunulan bir gül gibi değil, vurularak, kırılarak, uğrunda mücadele ederek sevmeliyiz.