43 yaşındayım. Üniversite mezunuyum. Yaşam akıp giderken yaşamın kıyısından tutunmak ya da onun ta içinde yeralmak. İşte bütün sorun burada. Tıpkı Hamlet gibi olmak ya da olmamak. Ankara'da doğdum ve büyüdüm. İlk gençlik yıllarımı Ankara'da geçirdim. Sonra 'tebdili mekanda ferahlık var' diye düştüm yollara...
Bloga soba kurdum
Nede güzel yazmışsınız. Çocukluğuma gittim. Aşağı yukarı aynı manzara bizde de yaşanırdı. Şimdiki çocukların çocğu (batı illerde yaşayanlar) soba nedir bilmiyor. Ben de evde klima ile ısınıyordum. Ancak baktım ki içim ısınmıyor. Kurdum bir soba. Aynen dediğiniz gibi pazardan bir alüminyum güğüm aldım üstüne. Oh ala oldu. İçim ısındı. Şimdi yazınızı okurken sobamda yanıyor. Çıt çıt ses çıkararak. Ve yazınız çocukluğuma götürdü beni. Ama o zaman içimi ısıtan o sobadan daha çok aile ortamı ve o kalabalıktı. Bunu anladım bugün. Elinize sağlık.
14 Kasım 2007 00:48Türkiye'de azınlık olmak
ÇOK GÜZEL 1 YAZI. İNANIN TÜYLERİM ÜRPERDİ. ÇOK YALIN VE O KADAR DA GERÇEKÇİ ANLATIMINIZ İÇİN TEŞEKKÜRLER. ETNİK KÖKEN VE AZINLIK OLMANIN ACISINI DUYANLARDAN OLARAK YAZIYI ÇOK İYİ ANLADIM
06 Ekim 2007 14:40- Toplam blog
- : 6
- : 618
- Kayıt tarihi
- : 22.09.07